TOSCA | Giacomo Puccini 
12.12.2020, sobota, 18:00

Melodramma w trzech aktach (1900)
Libretto: Giuseppe Giacosa i Luigi Illica wg sztuki „La Tosca” Victoriena Sardou

Premiera niniejszej inscenizacji The Metropolitan Opera: 31.12.2017
Transmisja na żywo odbyła się: 27.01.2018

Obsada:
Sonya Yoncheva jako Floria Tosca, aktorka
Vittorio Grigolo jako Cavaradossi, malarz
Željko Lučić jako baron Scarpia, prefekt policji rzymskiej
Patrick Carfizzi jako Zakrystianin
Soliści, chór i orkiestra The Metropolitan Opera

Dyrygent: Emmanuel Villaume

Realizatorzy:
Sir David McVicar reżyseria
John Macfarlane scenografia i kostiumy
David Finn światło
Leah Hausman choreografia


Premiera sezonu 2017-2018. Nowa inscenizacja „Toski” mierzy się z legendarnym splendorem wersji Franco Zeffirellego. Sir David McVicar, którego przedstawienia wiele razy zachwycały miłośników transmisji (m.in. trylogia Verdiego „Anna Bolena”, „Maria Stuarda”, „Robert Devereux”, czy „Rycerskość wieśniacza”/„Pajace”) umieszcza akcję opery Pucciniego w erze napoleońskiej. W roli tytułowej: Sonya Yoncheva, partię malarza Cavaradossiego śpiewa Vittorio Grigolo, a demonicznym Scarpią będzie Željko Lučić.

Libreciści Pucciniego i sam kompozytor precyzyjnie osadzili wydarzenia dziejące się w dziele w konkretnych miejscach w Rzymie i konkretnych dniach roku 1800. Może dlatego „Tosca”, jak żadna inna opera, opiera się inscenizatorom, którzy chcą uwspółcześniać dzieła przenosząc ich akcję w inny czas i miejsce. Takich zapędów nie ma Sir David McVicar, który przygotowuje nową inscenizację dla Met. Ma za to zamiar odzwierciedlić rozmach partytury Pucciniego, nadając monumentalne kształty miejscom akcji: kościołowi św. Andrzeja della Valle, Pałacowi Farnese i tarasowi Zamku Anioła. W głównych rolach aktorki Florii Toski i kochającego ją malarza Cavaradossiego, zaplątanych w polityczne śledztwo okrutnego prefekta Scarpii.

Melodramat Pucciniego o niestałej diwie, sadystycznym policjancie i idealistycznym artyście emocjonuje publiczność od ponad stu lat. Krytycy często mieli problem z oceną tej opery, kręcąc nosem na przyziemny temat, bezpośredniość i intensywność kompozycji muzycznych, a także nadmierne mnożenie dramatycznych zwrotów akcji „pod publiczkę”. Lecz właśnie te cechy czynią z „Toski” ikoniczne dzieło operowe, wciąż żywe dla odbiorców. Przyszłość „Toski” jest zapewniona, dzięki emocjonującemu librettu, dynamicznej muzyce obfitującej w przepiękne arie i tytułowej roli, która może ustawić karierę.