RODZINA W KINIE: Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai. Rabuś z pociągu + warsztat
RODZINA W KINIE
Halloween: Ambasada + Final Girls: Zdjęcia Ginger
Klub Filmowy Ambasada
Europejski Dzień Kina Artystycznego: Niewinni czarodzieje
Europejski Dzień Kina Artystycznego
11 listopada GRAMY PO POLSKU | POKAZ FILMU „Ada, to nie wypada”
RODZINA W KINIE: Operacja Mumia + quiz
RODZINA W KINIE
Paris, Texas
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Trubadur [sezon 2020-21]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI: Jutro będzie lepiej
FILMOWE POPOŁUDNIA DLA DZIECI
Kino dla ducha: Jutro czeka nas długi dzień
Kino dla ducha
Madame Butterfly [sezon 2020-21]
Madame Butterfly
MADAME BUTTERFLY | Giacomo Puccini
6.01.2021, godz. 18:00
Tragedia japońska w trzech aktach (1904)
Libretto: Luigi Illica i Giuseppe Giacosa
Premiera niniejszej inscenizacji The Metropolitan Opera: 25.09.2006
Transmisja przedstawienia: 2 kwietnia 2016
Obsada:
Kristine Opolais jako Cio-Cio-San (sopran)
Roberto Alagna jako porucznik B. F. Pinkerton (tenor)
Maria Zifchak jako Suzuki (mezzosopran)
Dwayne Croft jako konsul Sharpless (baryton)
Tony Stevenson jako Goro (tenor)
Yunpeng Wang jako książę Yamadori (tenor)
Edyta Kulczak jako Kate Pinkerton (mezzosopran)
Soliści, chór i orkiestra The Metropolitan Opera
Karel Mark Chichon dyrygent
Realizatorzy:
Anthony Minghella reżyseria
Carolyn Choa przekaz reżyserii i choreografia
Michael Levine scenografia
Han Feng kostiumy
Peter Mumford światło
Blind Summit Theatre lalki
Zapierająca dech w piersiach produkcja Anthony’ego Minghelli (reżyser m.in. „Angielskiego pacjenta” i „Wzgórza nadziei”) budzi nieodmiennie zachwyt publiczności od premiery w 2006 roku. W roli tytułowej jedna z czołowych wykonawczyń Butterfly – sopranistka Kristine Opolais. Tenor Roberto Alagna śpiewa partię Pinkertona, oficera marynarki wojennej, który łamie serce bohaterki.
„Madame Butterfly” to słynny operowy wyciskacz łez w inscenizacji Minghelli nawiązującej do japońskiej tradycji teatralnej. Opowieść o młodziutkiej gejszy Cio-Cio-San, która naiwnie wierzy, że amerykański marynarz zawarł z nią małżeństwo z miłości i uczyni z niej prawdziwą amerykańską żonę, zmoczyła już miliony chusteczek na całym świecie. Pracując nad partyturą, Puccini przestudiował kulturę i muzykę Japonii, nie poprzestając na zwykłej stylizacji. Wplótł do kompozycji m.in. dziecięce piosenki towarzyszące zabawom w piłkę i muzykę towarzyszącą tradycyjnie świętu kwitnących wiśni.
W tytułową postać tragedii wcieli się Kristine Opolais, której heroiczną postawę dobrze pamiętają widzowie transmisji „Cyganerii” (w 2014). Po zaśpiewaniu wieczorem wyczerpującej partii Cio-Cio-San zgodziła się zastąpić chorą koleżankę i wystąpić kilka godzin później – w transmitowanym spektaklu popołudniowym – jako Mimì.
