Mistrzowska adaptacja dramatu Stanisława Wyspiańskiego. Początek XX wieku. Wesele krakowskiego inteligenta i dziewczyny z ludu. Na jeden wieczór wiejska chata staje się Polską w mikroskali. Są tu młodzi i starzy, panowie i chłopi, artyści i krakowscy mieszczanie. Razem bawią się w oparach alkoholu przy ogłuszającej muzyce wiejskiej kapeli. Odpowiedni klimat epoki został stworzony poprzez kolorystykę, scenografię, kostiumy ale również, a może przede wszystkim przez muzykę. Wajda stworzył obraz przesiąknięty charakterystyczną dla Wyspiańskiego symboliką, tajemniczością, niejednoznacznymi postaciami, pełen odwołań do tragicznej polskiej historii.