SILESIA FILM
Kino Kosmos
Kinoteatr Rialto
Kino Światowid
Kino Janosik
Kino Bałtyk
Filmoteka Śląska
18.10
Piątek
19.10
Sobota
20.10
Niedziela
21.10
Poniedziałek
22.10
Wtorek
23.10
Środa
26.10
Sobota
27.10
Niedziela
28.10
Poniedziałek
29.10
Wtorek
30.10
Środa
31.10
Czwartek
05.11
Wtorek
09.11
Sobota
11.11
Poniedziałek
17.11
Niedziela
21.11
Czwartek
22.11
Piątek
02.12
Poniedziałek
14.01
Wtorek
sala
Solaris
UPS...

W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
sala
Nostromo
18:30
Bilet

POKAZ SPECJALNY: Jestem Erasmusem + spotkanie

reż. Simone Borsci
Włochy, Polska
kategoria wiekowa: Od lat 12.
czas trwania: 48 min. format: 2D NAP

Wakacje z Moniką

Sommaren med Monika

Wydarzenie w cyklu:
Ingmar Bergman. Bóg kina
Kraj, rok:
Szwecja, 1953
Gatunek:
melodramat
Reżyseria:
Ingmar Bergman
Scenariusz:
Per Anders Fogelström i Ingmar Bergman wg powieści P. A. Fogelströma
Producent:
Svensk Filmindustri
Obsada:
Harriet Andersoon, Lars Ekborg, John Harryson, Georg Skarstedt, Dagmar Ebbesen
Czas trwania:
96 min.
Format:
kie.
Wydarzenie archiwalne
Opis

W 2018 roku zorganizowaliśmy w Kinie Kosmos całoroczną retrospektywę twórczości filmowej Ingmara Bergmana, świętując setną rocznicę urodzin reżysera. Koronnym pokazem ówczesnego przeglądu był pokaz pełnej, kinowej wersji „Fanny i Aleksander”.

Dzięki Stowarzyszeniu Kin Studyjnych wracamy do kinowej spuścizny szwedzkiego geniusza. Zaprezentujemy widzom 15 filmów mistrza, zarówno tytuły dobrze znane, jak i nigdy wcześniej nie pokazywane w Polsce. Filmy Bergmana znajdą się w repertuarze Kina Kosmos od kwietnia 2023 roku aż do połowy roku 2024.

Nie zabraknie największych arcydzieł twórcy (m.in. „Szepty i krzyki”, „Jak w zwierciadle”, „Wakacje z Moniką”), a wybranym pokazom towarzyszyć będą prelekcje oraz rozmowy w ramach naszych stałych cykli klasyki kina - Lekcji filmowych oraz Klubu Filmowego Ambasada. Wszystkie filmy będą prezentowane z odrestaurowanych kopii cyfrowych.

Seans 8. 5 września, wtorek, 18:00
„Wakacje z Moniką” 1952, 96 min

Seans w ramach Lekcji filmowych. Przed seansem dyskusja filmoznawców i twórców projektu: dr Anity Skwary i Mariusza Ciszewskiego.

Historia nastolatków: Moniki i Harrego, którzy postanawiają uciec od szarej proletariackiej rzeczywistości. Film zrealizowany latem 1952 r. stał się manifestem rewolucji obyczajowej młodego pokolenia, wyrazem swobody intelektualnej i twórczej. Młodziutka aktorka, Harriet Andersson, wcielając się w postać Moniki, weszła do historii kina jako symbol anarchistycznego buntu i filmowego erotyzmu jednocześnie. Szczególny wyraz uznania złożył filmowi François Truffaut w „Czterystu batach” – sztandarowym dziele francuskiej Nowej Fali. Scena, w której bohaterowie po wyjściu z kina kradną zdjęcie z postacią Moniki jest wyrazem filmowego porozumienia dwóch wielkich artystów światowego kina, którzy na różne sposoby opowiadają historię o niepohamowanej potrzebie wolności, której nie da się zamknąć w opresyjne ramy społecznych konwenansów.

„Wakacje z Moniką” pewnie nie miałyby takiej siły, gdyby nie stała za tą opowieścią autentyczna fascynacja i uczucie łączące reżysera i dziewiętnastoletnią wówczas aktorką. Według prof. Tadeusza Szczepańskiego, wybitnego znawcy twórczości Bergmana: niką były nie tylko kroniką narodzin, rozwoju i śmierci uczucia i erotycznej fascynacji, ale przede wszystkim miłosnym portretem Harriet Andersson, ofiarowanym utalentowanej aktorce prze zakochanego w niej wówczas reżysera. (Tadeusz Szczepański, „Zwierciadło”, s. 144)

Czarno-biały świat sztokholmskiego proletariatu. Brudne ulice, ciasne mieszkania, podrzędne knajpy. Ciężka praca, narastające przygnębienie. Od tego wszystkiego postanawiają uciec młodzi kochankowie: Harry i Monika. Ukradzioną motorówką wyruszają na wakacje, w czasie których beztrosko podróżują od brzegu do brzegu, pływają, opalają się i cieszą swoimi ciałami. Snują też wizje wspólnego, oczywiście szczęśliwego życia. Konfrontacja ich marzeń z rzeczywistością przypomina zderzenie rozpędzonego samochodu z betonową ścianą. To wczesne dzieło mistrza Ingmara Bergmana początkowo zyskało rozgłos ze względu na obyczajową śmiałość. Z czasem doceniono je także za artystyczne walory. Najbardziej chwalił je Jean-Luc Godard, który w pochodzącej z 1958 roku recenzji napisał o nim, że jest dla współczesnego kina tym, czym Narodziny narodu były dla kina klasycznego. (autor: Piotr Mirski, źródło: Nowe Horyzonty)

Zwiastun
Fotosy
Nasze wydarzenia
20.10
18:30

André Rieu. Potęga miłości

Opera/Operetka/Balet/Koncert w kinie | sezon 2024-25
22.10
18:00

KF AMBASADA: Rok spokojnego słońca + spotkanie z Krzysztofem Zanussim

Klub Filmowy Ambasada
28.10
18:00

Modowy Klub Filmowy: Love Story

MODOWY KLUB FILMOWY
31.10
19:00

Najlepsze z najgorszych: Śmiertelne spa

Najlepsze z najgorszych