sala
Solaris
sala
Nostromo

Wakacje z Moniką

Sommaren med Monika

Wydarzenie w cyklu:
Kraj, rok:
Szwecja, 1953
Gatunek:
melodramat
Reżyseria:
Ingmar Bergman
Scenariusz:
Per Anders Fogelström i Ingmar Bergman wg powieści P. A. Fogelströma
Producent:
Svensk Filmindustri
Obsada:
Harriet Andersoon, Lars Ekborg, John Harryson, Georg Skarstedt, Dagmar Ebbesen
Czas trwania:
96 min.
Wydarzenie archiwalne
Opis

W 2018 roku zorganizowaliśmy w Kinie Kosmos całoroczną retrospektywę twórczości filmowej Ingmara Bergmana, świętując setną rocznicę urodzin reżysera. Koronnym pokazem ówczesnego przeglądu był pokaz pełnej, kinowej wersji „Fanny i Aleksander”.

Dzięki Stowarzyszeniu Kin Studyjnych wracamy do kinowej spuścizny szwedzkiego geniusza. Zaprezentujemy widzom 15 filmów mistrza, zarówno tytuły dobrze znane, jak i nigdy wcześniej nie pokazywane w Polsce. Filmy Bergmana znajdą się w repertuarze Kina Kosmos od kwietnia 2023 roku aż do połowy roku 2024.

Nie zabraknie największych arcydzieł twórcy (m.in. „Szepty i krzyki”, „Jak w zwierciadle”, „Wakacje z Moniką”), a wybranym pokazom towarzyszyć będą prelekcje oraz rozmowy w ramach naszych stałych cykli klasyki kina - Lekcji filmowych oraz Klubu Filmowego Ambasada. Wszystkie filmy będą prezentowane z odrestaurowanych kopii cyfrowych.

Seans 8. 5 września, wtorek, 18:00
„Wakacje z Moniką” 1952, 96 min

Seans w ramach Lekcji filmowych. Przed seansem dyskusja filmoznawców i twórców projektu: dr Anity Skwary i Mariusza Ciszewskiego.

Historia nastolatków: Moniki i Harrego, którzy postanawiają uciec od szarej proletariackiej rzeczywistości. Film zrealizowany latem 1952 r. stał się manifestem rewolucji obyczajowej młodego pokolenia, wyrazem swobody intelektualnej i twórczej. Młodziutka aktorka, Harriet Andersson, wcielając się w postać Moniki, weszła do historii kina jako symbol anarchistycznego buntu i filmowego erotyzmu jednocześnie. Szczególny wyraz uznania złożył filmowi François Truffaut w „Czterystu batach” – sztandarowym dziele francuskiej Nowej Fali. Scena, w której bohaterowie po wyjściu z kina kradną zdjęcie z postacią Moniki jest wyrazem filmowego porozumienia dwóch wielkich artystów światowego kina, którzy na różne sposoby opowiadają historię o niepohamowanej potrzebie wolności, której nie da się zamknąć w opresyjne ramy społecznych konwenansów.

„Wakacje z Moniką” pewnie nie miałyby takiej siły, gdyby nie stała za tą opowieścią autentyczna fascynacja i uczucie łączące reżysera i dziewiętnastoletnią wówczas aktorką. Według prof. Tadeusza Szczepańskiego, wybitnego znawcy twórczości Bergmana: niką były nie tylko kroniką narodzin, rozwoju i śmierci uczucia i erotycznej fascynacji, ale przede wszystkim miłosnym portretem Harriet Andersson, ofiarowanym utalentowanej aktorce prze zakochanego w niej wówczas reżysera. (Tadeusz Szczepański, „Zwierciadło”, s. 144)

Czarno-biały świat sztokholmskiego proletariatu. Brudne ulice, ciasne mieszkania, podrzędne knajpy. Ciężka praca, narastające przygnębienie. Od tego wszystkiego postanawiają uciec młodzi kochankowie: Harry i Monika. Ukradzioną motorówką wyruszają na wakacje, w czasie których beztrosko podróżują od brzegu do brzegu, pływają, opalają się i cieszą swoimi ciałami. Snują też wizje wspólnego, oczywiście szczęśliwego życia. Konfrontacja ich marzeń z rzeczywistością przypomina zderzenie rozpędzonego samochodu z betonową ścianą. To wczesne dzieło mistrza Ingmara Bergmana początkowo zyskało rozgłos ze względu na obyczajową śmiałość. Z czasem doceniono je także za artystyczne walory. Najbardziej chwalił je Jean-Luc Godard, który w pochodzącej z 1958 roku recenzji napisał o nim, że jest dla współczesnego kina tym, czym Narodziny narodu były dla kina klasycznego. (autor: Piotr Mirski, źródło: Nowe Horyzonty)

Zwiastun
Fotosy