Polaroid + DYSKUSJA O FOTOGRAFII, vol. 8: Nostalgia szarego człowieka
dyskusje o fotografii
Ostatnie kuszenie Chrystusa
Klub Filmowy Ambasada
RODZINA W KINIE: Kacper i Emma na safari + WARSZTAT dla dzieci
RODZINA W KINIE
LEKCJE FILMOWE: 400 batów
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Intymne oświetlenie + Jára Cimrman w Katowicach
Czeska zima
LEKCJE FILMOWE: Dzika banda
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Anima w Kosmosie. Zbigniew Rybczyński – droga do Oscara
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
EUROSHORTS 2019 | krótkie filmy i twórcze reklamy
POKAZY FILMÓW KRÓTKOMETRAŻOWYCH
Śmierć jak kromka chleba
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Pułkownik Kwiatkowski
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
LEKCJE FILMOWE: Cały ten zgiełk
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Filmowe popołudnie: Koziołek Matołek + Kajko i Kokosz
Filmowe Popołudnie dla dzieci
Echnaton [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Filmowe popołudnie dla dzieci: Przygody na wodach
Filmowe Popołudnie dla dzieci
RODZINNE ANDRZEJKI I znowu zgrzeszyliśmy, dobry Boże!
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI: Śpiewnym krokiem zaczynamy grudzień…
Filmowe Popołudnie dla dzieci
Zaczarowany flet [sezon 2019-20 – RETRANSMISJA]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI: Ze smokami za pan brat!
Filmowe Popołudnie dla dzieci
RETRANSMSJA SPEKTAKLU: Audiencja
Spektakl – Transmisje z National Theatre w Londynie
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI: Na królewskich włościach…
Filmowe Popołudnie dla dzieci
Wozzeck [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Sklep przy głównej ulicy
Klub Filmowy Ambasada
Porgy i Bess [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Agrypina [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Holender tułacz [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Uciekaj!
Get Out
Nowy film z wytwórni należącej do Jasona Bluma (to z niej pochodzą przebojowe serie „Naznaczony”, „Sinister”, „Paranormal Activity”).
Wstrząsający thriller „Uciekaj!” to historia młodego czarnoskórego chłopaka, Chrisa Washingtona (Daniel Kaluuya), który wybiera się z wizytą do rodziców jego białej dziewczyny – Rose Armitage (znana z serialu „Dziewczyny” Alisson Williams). Szybko orientuje się, że atmosfera domu jest, mówiąc delikatnie, dziwna. Nie spodziewa się jednak, że powodem zaproszenia nie jest wyłącznie chęć poznania go przez rodziców Rose. Chris wierzy, że nerwowa atmosfera panująca w domu Armitage’ów wynika z przyczyn rasowych. Niedługo jednak odkryje zadziwiającą prawdę. Prawdę, jakiej nie mógł się spodziewać...
Magazyn „Variety” nazwał film „bombą krytyki społecznej”, „The Hollywood Reporter” „jednym z najlepszych thrillerów ostatnich lat”. Wkrótce po premierze film, co nie zdarza się właściwie nigdy, uzyskał 100 proc. pozytywnych opinii na portalu Rotten Tomatoes.
To jeden z takich filmów, które należy nazwać kinem suspensu, filmów, w których atmosfera gęstnieje z minuty na minutę. Pełen tajemnic, niedopowiedzeń, nieoczekiwanych zwrotów akcji. Idylliczny początek przyniesie niespodziewane zakończenie.
Publiczność kojarzy nazwisko Jordana Peele’a z zabawnym duetem Key i Peele z programu nadawanego przez Comedy Central oraz komedii „Keanu”. Niewielu wie, że prawdziwą miłością artysty jest nieco inny gatunek filmowy. W swym reżyserskim debiucie Peele daje nam się poznać jako twórca horroru. Co więcej, podkreśla, że obie te formy pochodzą z tego samego źródła – potrzeby eksploracji absurdalności człowieczeństwa. Jest zdania, że godzimy się z naszymi lękami i problemami, kiedy dotrzemy do ich trzewi, do samego środka, a katharsis przychodzi właśnie wtedy, gdy śmiejemy się do rozpuku lub boimy. Innymi słowy, potrafimy zapanować nad emocjami tylko wtedy, gdy czegoś doświadczymy. – Jestem tym, który wywołuje śmiech, ale też tym, który może przerażać. Jestem szczęśliwy, że mogłem użyć wszystkiego, czego nauczyłem się w komedii, kręcąc film w moim ukochanym gatunku – thrillerze/horrorze
Jordan Peele, scenarzysta i reżyser „Uciekaj!”, nie byłby sobą, gdyby nie dodał do całości kontekstu społecznego. Tak powstał prowokacyjny thriller z domieszką humoru, rodzaj satyry połączonej z horrorem. Tłem tego wszystkiego jest obszerny komentarz na temat panującego w Stanach Zjednoczonych rasizmu. – To film, który odzwierciedla moje prawdziwe lęki, z którymi do tej pory się borykałem.
Reżyserowi/scenarzyście zależało, by bohater nie zachował się w sposób inny, niż mogliby zachować się widzowie. – Szczerze nie znoszę, kiedy w filmie, zwłaszcza w thrillerze, ktoś zachowuje się sztucznie. Kiedy na przykład oczywistym wydaje się sięgnięcie po telefon i wezwanie policji, a bohater tego nie robi, właściwie nie wiadomo dlaczego. Dlatego pozwoliłem Chrisowi być naturalną postacią, mądrą, bystrą, myślącą logicznie
Największą siłą filmu jest prowokacja. – To film o wielu rzeczach – przekonuje Peele – O sposobie, w jaki Ameryka radzi sobie z problemem rasizmu, który uważa za demona. I w istocie – to potwór. Ale to także film o przywileju zaniedbania, który sprawia, że nie robiąc nic, pozwalamy, by działo się zło.
- Jordan to wyjątkowe połączenie kogoś obdarzonego wielkim talentem z umiejętnością współpracy – mówi o Peele’u legendarny producent Jason Blum – Oglądam wszystkie przerażające filmy i czytam każdy scenariusz, jaki dostaję. Nigdy jednak nie widziałem czegoś takiego. Podobnie jak Jordan uważam, że między komedią i horrorem jest wiele paralel, na oba gatunki publiczność reaguje fizycznie. Wyczucie tego, kiedy należy rozśmieszyć lub przestraszyć jest bardzo podobne. Przekonanie, z jakim mówił o „Uciekaj!” Jordan, sprawiło, że uruchomiliśmy maszynę twórczą. Ten film sprawia, że przez nasze ciała przechodzi dreszcz, ma wszystko, co powinno przerażać podczas oglądania horroru, ale ma jeszcze coś. Opowiada o nas, o naszym świecie, o naszych postawach. Jordan rzuca światło na kwestię rasy, nie obawiając się nawet groteski. Co więcej, idąc do kina na horror czy thriller mamy pewne oczekiwania, ten film burzy stereotypowy odbiór.
Polaroid + DYSKUSJA O FOTOGRAFII, vol. 8: Nostalgia szarego człowieka
Ostatnie kuszenie Chrystusa
Anima w Kosmosie. Zbigniew Rybczyński – droga do Oscara
