„TONI ERDMANN” w reżyserii i według scenariusza Maren Ade, to bezapelacyjny zwycięzca najważniejszych Europejskich Nagród Filmowych w kategoriach: najlepszy film, reżyseria, aktor, aktorka , scenarzysta! Film otrzymał także nominację do tegorocznego Oscara w kategorii Najlepszy Film Zagraniczny.
„TONI ERDMANN” to pełna humoru historia napiętych relacji między trzydziestoletnią niezwykle poważną menadżerką, a jej nieustannie wygłupiającym się ojcem, przewrotna, wzruszająca komedia o tym, co jest w życiu naprawdę ważne.
To historia kobiety, która poświęciła wszystko dla pracy, ale będzie musiała przemyśleć wyznawane przez siebie wartości. Może to właśnie szalony Toni Erdmann pomoże jej odkryć coś, czego nałogowa pracoholiczka nie była w stanie dostrzec?
…Ines Conradi pracuje jako doradca biznesowy dla niemieckich inwestorów w Bukareszcie. Poznajemy ją podczas jednej z nielicznych wizyt w rodzinnym domu, kiedy w przepisowym korporacyjnym kostiumie i z przyklejonym do ucha telefonem próbuje zdystansować się od codziennych problemów. Ojciec wyczuwa, że pod pozornym zaangażowaniem w sprawy zawodowe, córka skrywa swoje nieszczęśliwe życie. Postanawia zbadać, co jest tego przyczyną i składa jej niezapowiedzianą wizytę w Rumunii.
Wywodzący się z hippisowskiego pokolenia ’68 i obdarzony nieprzeciętnym poczuciem humoru Winfried najpierw bacznie obserwuje córkę oraz jej korporacyjnych współpracowników, po czym w niekonwencjonalny sposób wkracza do jej biznesowego świata, aby ją uratować. W niezbyt twarzowej peruce, z teatralną sztuczną szczęką i w wymiętym garniturze, jako tytułowy Toni Erdmann, pojawia się na nieformalnych biznesowych spotkaniach i zależnie od okoliczności odgrywa różne role: personalnego doradcy, pracownika niemieckiej ambasady lub ważnego inwestora. Jego dowcip i nonszalancja odnoszą większy skutek w nawiązywaniu pożądanych znajomości niż wymuszone zabiegi Ines. Na starannie wypracowanym wizerunku córki pojawia się pierwsza rysa…
Maren Ade nadała swojemu filmowi komediową formę, aby zadziałał on na widza podobnie, jak jego bohater na biznesowe środowisko, w którym się znalazł. Jego śmieszny kostium obnażył prawdziwe problemy uzależnionego o ekonomicznych wyników świata i pokazał jego tragiczny absurd.
