Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Punkty zwrotne
Ty [Romantyka]
Gaucho Gaucho
Teksańska masakra piłą mechaniczną
Fenicki układ
Spirited Away: W krainie bogów (dubbing)
Gaucho Gaucho
Wszystkie odcienie światła
Fenicki układ
Podniebna poczta Kiki
Punkty zwrotne
Mizerykordia
Szkarłatny pilot + prelekcja
Felek i Tola ratują las
Dalajlama. Przez mądrość do szczęścia
Gaucho Gaucho
Teksańska masakra piłą mechaniczną
Felek i Tola ratują las
Rodzina w kinie: Narzeczona dla kota + prelekcja
Gaucho Gaucho
Punkty zwrotne
Fenicki układ
Księżniczka Mononoke (dubbing)
Punkty zwrotne
Gaucho Gaucho
Mizerykordia
Wiosna Juliette
Laputa – podniebny zamek
Teksańska masakra piłą mechaniczną
Dalajlama. Przez mądrość do szczęścia
Gaucho Gaucho
Punkty zwrotne
Flow
Ty [Romantyka]
Wiosna Juliette
Punkty zwrotne
Gaucho Gaucho
Podniebna poczta Kiki
Wiosna Juliette
Gaucho Gaucho
Magia Podlasia. Szeptuchy
Nausicaä z Doliny Wiatru
Ponyo
Rodzina w kinie: Tajemniczy świat Arrietty + prelekcja
Magia Podlasia. Szeptuchy
MODOTEKA: MODA I TELEDYSK – spotkanie drugie.
Rodzina w kinie: Niesamowite przygody skarpetek
Magia Podlasia. Szeptuchy
Rodzina w kinie: Felek i Tola ratują las + język hiszpański
Rodzina w kinie: Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka + język hiszpański
Rodzina w kinie: Felek i Tola ratują las
Gaucho Gaucho
Fenicki układ
Maraton Ghibli: Podniebna poczta Kiki + Szopy w natarciu
Gaucho Gaucho
PRZEDPREMIERA: Wiosna Juliette
Fenicki układ
Punkty zwrotne
Gaucho Gaucho
Wiosna Juliette
Tribute to David Lynch: Żyć sztuką
Fenicki układ
Punkty zwrotne
Wiosna Juliette
Fenicki układ
Mizerykordia
Jarosław Mądry. Teść Europy
Filmowe popołudnie dla dzieci: czasem słońce, czasem deszcz
Wiosna Juliette
Fenicki układ
Mizerykordia
Dalajlama. Przez mądrość do szczęścia
Wiosna Juliette
Fenicki układ
Mizerykordia
Punkty zwrotne
Fenicki układ
KF AMBASADA: Barry Lyndon. 50-lecie premiery
PORA DLA SENIORA: Wiosna Juliette
Fenicki układ
Mizerykordia
Spirited Away: W krainie bogów + prelekcja
Fenicki układ
Fenicki układ
Mizerykordia
Gorączka złota. 100-lecie premiery!
Fenicki układ
Materialiści
PRZEDPREMIERA: Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
TRZY DEKADY POLSKIEGO ABSURDU: Miś + spotkanie
Jarosław Mądry. Teść Europy
Filmowe popołudnie dla dzieci: na wsi
Monty Python i Święty Graal. 50-lecie premiery
Chłopiec i czapla
Monty Python i Święty Graal. 50-lecie premiery
Monty Python i Święty Graal. 50-lecie premiery
Filmowe popołudnie dla dzieci: wakacje nad morzem
Rok z kinem Azji: Chungking Express
Jack Lemmon 100: Garsoniera + prelekcja
Najlepsze z najgorszych: Bad Black
Piknik pod Wiszącą Skałą + prelekcja. 50-lecie premiery
Filmowe popołudnie dla dzieci: Viva Espania! + język hiszpański
Rok z kinem Azji: Upadłe anioły
PORA DLA SNIORA: Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Rok z kinem Azji: Akira
Has. Kroniki wyobraźni: Pętla
David Lynch na bis: Zagubiona autostrada
Filmowe popołudnie dla dzieci: wzdłuż Ameryki Południowej + język hiszpański
KF AMBASADA: Potomstwo (The Brood)
Rok z kinem Azji: Happy Together
TRZY DEKADY POLSKIEGO ABSURDU: Ucieczka z kina „Wolność” + spotkanie
Rok z kinem Azji: Tokijskie opowieści
Filmowe popołudnie dla dzieci: wędrowcy
Traviata [Operowe Lato 2025]
Rok z kinem Azji: Spragnieni miłości. 25-lecie premiery.
Filmowe popołudnie dla dzieci: cztery kółka
Rok z kinem Azji: 2046
Romeo i Julia [Operowe Lato 2025]
Filmowe popołudnie dla dzieci: owadzie sprawy
Jack Lemmon 100: Chiński syndrom + prelekcja
Filmowe popołudnie dla dzieci: kocie przygody
KF AMBASADA: Amadeusz
Łucja z Lammermooru [Operowe Lato 2025]
Filmowe popołudnie dla dzieci: opiekunowie
TRZY DEKADY POLSKIEGO ABSURDU: Dzień świra + spokanie z reżyserem
Filmowe popołudnie dla dzieci: koniec lata
Has. Kroniki wyobraźni: Szyfry
Aktualny repertuar znajdziesz na Bilety24!
Staramy się przywrócić nasz repertuar tak szybko jak to tylko możliwe.
Aktualne seanse możesz znaleźć tutaj
Szatan kazał tańczyć

Kasia Rosłaniec, autorka przebojów „Galerianki” i „Bejbi blues” (łącznie ponad 1 000 000 widzów, prestiżowy Kryształowy Niedźwiedź Berlinale 2013), powraca na ekrany z odważnym i bezkompromisowym portretem młodej kobiety zagubionej we współczesnym świecie. W roli głównej Magdalena Berus, uhonorowana za występ w „Bejbi blues” nagrodą za najlepszy debiut aktorski 38. Gdynia Film Festival. Partnerują jej Łukasz Simlat, Danuta Stenka, Tomasz Tyndyk, Jacek Poniedziałek, Marta Nieradkiewicz, holenderski aktor Tygo Gernandt oraz wokalista John Porter.
Karolina (Magdalena Berus) – jak wiele współczesnych 20-, 30-latek – żyje szybko, intensywnie, pragnie doświadczyć wszystkiego ze zdwojoną siłą. W odróżnieniu od większości rówieśników, nie pracuje w korporacji – jest artystką, jakiś czas temu wydała pierwszą powieść, współczesną wersję „Lolity”, która stała się międzynarodowym sukcesem. Dziewczyna wiedzie nihilistyczny tryb życia, spędzając czas na podróżach po świecie, romansach i ostrych imprezach. Ale jej życie wypełnia pustka, której nie są w stanie pokonać ani narkotyki, ani seks. Świat Karoliny, żyjącej w cieniu nie radzącej sobie z przemijaniem matki (Danuta Stenka) i atrakcyjniejszej siostry Matyldy (Hanna Koczewska), stopniowo się rozpada…
Na festiwalu Netia OffCamera Magdalena Berus za rolę w „Szatan kazał tańczyć” otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki.
„Szatan kazał tańczyć” jest niczym filmowy Instagram w czasach selfie. To kalejdoskop chwil z życia Karoliny – młodej pisarki, która nie stroni od imprez, narkotyków i przygodnych znajomości. Bohaterka dopiero odkrywa swoją seksualność w złożonych relacjach z mężczyznami. Wydaje się, że droga, którą obrała prowadzi do samozniszczenia.
Kasia Rosłaniec zrezygnowała z przyczynowo-skutkowej narracji, by pełniej odnieść się do życiowych doświadczeń współczesnych młodych ludzi, którzy dorastają w modnych, europejskich metropoliach. To osoby, które nie tworzą długoterminowych relacji, nie planują przyszłości i nie odkładają przyjemności na później. Żyją tu i teraz. Nie myślą o karierze, wykształceniu, dorobku. Chcą przede wszystkim doświadczać, czuć. Młodzi ludzie chcą żyć jak ich idole. Podpatrują styl bycia celebrytów na Instagramie. Kopiując ich, spełniają swe marzenia na temat hedonistycznego życia, które stało się ideałem generacji.
Najważniejszym założeniem filmu Kasi Rosłaniec jest wolność absolutna. Historię, którą przedstawia można opowiedzieć na wiele sposobów – to kolejny ważny element projektu: jakkolwiek nie ułożyć by scen, zawsze powstanie ta sama opowieść. Reżyserka tak zrealizowała film, że chronologia wydarzeń – nawet jeśli by ją zmienić – nie wpływa na fabułę, wydźwięk poszczególnych wątków czy finał. Nie ma tradycyjnie rozumianych filmowych rozdziałów, nie ma scenografii i kostiumów, które łączyłyby ze sobą sceny, nie ma wydarzeń, które dominowałyby w filmie i wyznaczały przebieg historii, określały ton wprowadzenia lub zakończenia.
Fragment wywiadu z reżyserką:
Film był pokazywany za granicą, m.in. w Teksasie na festiwalu SXSW. Jaki jest odbiór opowieści o Karolinie? Czy widzowie traktują tę historię w sposób uniwersalny, czy jednak wiążą ją mocno z Polską?
To dla nich uniwersalna opowieść, nie przypisują jej do Warszawy. Cieszy mnie takie podejście. Sporo dziewczyn podeszło do mnie po premierowym pokazie w Teksasie i przyznało, że żyją jak Karolina. Mówiły, że myślały, iż tylko one są chaotyczne, skoncentrowane na sobie, nieokreślone. Dokładnie mówiły, że żyją w chaosie i obawiały się, że tylko one tak mają. Z filmu wyłonił im się obraz dziewczyny, która jest podobna do nich i również żyje w pędzie i pośpiechu.
Choć akcja rozgrywa się w stolicy, to Warszawy nie ma w tym filmie. Miasto stało się uniwersalnym miejskim tłem dla fabuły. To mogła być każda inna europejska – i nie tylko europejska – metropolia. „Szatan kazał tańczyć” jest historią współczesnej dziewczyny i portretem czasów, w których ona żyje. Opowiadam o ogólnie panującym egoizmie, narcyzmie i samotności. I na to też zwracali uwagę amerykańscy widzowie. Okazuje się, że to są cechy wspólne dla współczesnych społeczeństw na całym świecie.