Kultowi bohaterowie, legendarne dialogi, które weszły do codziennego języka i muzyka, którą bez trudu rozpozna każdy kinoman – seria „Psy” na zawsze odmieniła polskie kino. Policyjna opowieść błyskawicznie zdobyła serca widzów, z miejsca zyskując status produkcji kultowej. Po latach Franz Maurer i jego sfora powracają na ekrany kin!
Franz Maurer wychodzi z więzienia i wkracza w nową Polskę, w której nic nie jest takie, jak zapamiętał. Kto i co czeka na człowieka, który przez ostatnie ćwierć wieku… nie robił nic? Jak odnajdzie się w świecie, w którym dawne zasady i lojalność przestały obowiązywać? Główny bohater znów na swojej drodze spotka dawnych kolegów: Waldka Morawca (Cezary Pazura), Radosława Wolfa (Artur Żmijewski) i Edwarda Linde-Lubaszenko (kapitan Tadeusz Stopczyk). W najnowszej części „Psów” nie zabraknie również nowych bohaterów – do legendarnej obsady dołączają także Jan Frycz, Marcin Dorociński, Sebastian Fabijański, Tomasz Schuchardt, Arkadiusz Jakubik, Wojciech Zieliński i Eryk Lubos.
Premiera „Psów” odmieniła polskie kino do takiego stopnia, że docenić jej filmowy, ideowy i językowy („Ty stara dupa jesteś”, „Nie chce mi się z tobą gadać”, „Bo to zła kobieta była”) wpływ na kulturę można dopiero po wielu latach, gdy sensacyjne dzieło Władysława Pasikowskiego okrzepło już w świadomości zbiorowej i zostało zasłużenie przyjęte w poczet klasyków rodzimej kinematografii. Opowieść o byłym funkcjonariuszu „bezpieki”, Franzu Maurerze, który został wcielony do nowopowstałej policji, jest historią człowieka rozdartego między prywatnym kodeksem honorowym, a budowaną w odcieniach moralnej szarości transformacyjną rzeczywistością lat 90. Tłem wydarzeń jest Polska tamtego okresu, w której chwiejne struktury władzy uginały się pod naporem układów, korupcji i nepotyzmu, a powstałe na zgliszczach PRL-u państwo kształtowali ci sami ludzie co wcześniej, tyle że w innych barwach.
„Psy” i „Psy 2. Ostatnia krew” to żelazne klasyki polskiego filmu gatunkowego oraz niedoścignione wzory dla męskiego kina sensacyjnego, opowieści o twardych buntownikach wytyczających własne ścieżki w świecie korupcyjnego brudu i moralnej stęchlizny.
„Psy” przedstawiły polskiej widowni nowy rodzaj bohatera, twardego oraz cynicznego Franza Maurera, który skrywał wprawdzie pod obliczem zabijaki duszę wrażliwca, ale nie wahał się zabijać w imię wyznawanych zasad, walcząc z donkiszotowskim zacięciem o świat, który nie mógł w pożądanej przez niego formie zaistnieć. Maurer stał się symbolem nieprzypadkowo, Pasikowski nakreślił w scenariuszach niezwykle barwną i bogatą wewnętrznie postać, którą Bogusław Linda zmienił w ikonę polskiego kina. „Franz nie był normalnym mundurowym, lecz policjantem marzeń, jakiego mógł wyobrażać sobie młody człowiek – facetem niezależnym, trochę podobnym do bandyty, który w skórzanej kurtce zaprowadzał ład i sprawiedliwość”, wspomina Linda.
[materiały dystrybutora, fotosy: Bartosz Mrozowski]
