Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
W pokoju obok
Crossing
Agent szczęścia
Crossing
Mój sąsiad Totoro (dubbing)
Agent szczęścia
Pod skórą
Crossing
Rodzina w kinie: Wielka przygoda Niny
Here. Poza czasem
Sztuka pięknego życia
PRZEDPREMIERA: Flow
Mój sąsiad Totoro (dubbing)
Agent szczęścia
Crossing
W pokoju obok
Crossing
Agent szczęścia
Crossing
Agent szczęścia
W pokoju obok
Sztuka pięknego życia
Agent szczęścia
Crossing
Rodzina w kinie: Smok Diplodok
Rodzina w kinie: Dzielna banda i tajemnica zaginionego wujka + warsztaty
Rodzina w kinie: Solan i Ludwik – Misja Księżyc + warsztaty
Here. Poza czasem
Sztuka pięknego życia
W pokoju obok
Here. Poza czasem
Sztuka pięknego życia
W pokoju obok
PRZEDPREMIERA: Babygirl
Filmowe popołudnie dla dzieci: Czary-mary
W pokoju obok
PRZEDPREMIERA: The Brutalist
Sztuka pięknego życia
Here. Poza czasem
W pokoju obok
Here. Poza czasem
Sztuka pięknego życia
W pokoju obok
Here. Poza czasem
PRZEDPREMIERA: Kiedy nadchodzi jesień
Sztuka pięknego życia
W pokoju obok
To nie mój film + prelekcja
Agent szczęścia
Nienawiść
PRZEDPREMIERA: The Brutalist
Nienawiść
Filmowe popołudnie dla dzieci: Sportowe życie
Nienawiść
PRZEDPREMIERA: Dziewczyna z Igłą
Lekcje filmowe: Obcy. Ósmy pasażer Nostromo (wersja reżyserska)
PORA DLA SENIORA: Moje ulubione ciasto
Filmowe powtórki do matury: 1984
Rok z kinem Azji: Tetsuo: Człowiek z żelaza
Filmowe popołudnie dla dzieci: Magiczne krainy + Hobbit po śląsku dla dzieci
Najlepsze z najgorszych: ROBOT MONSTER
PRZEDPREMIERA: Maria Callas
Filmowe popołudnie dla dzieci: Urodziny kina
KF AMBASADA: Omen
PORA DLA SENIORA: Kiedy nadchodzi jesień
Filmowe powtórki do matury: Niepewność. Zakochany Mickiewicz
Lekcje filmowe: Obcy – decydujące starcie (WERSJA REŻYSERSKA)
Aktualny repertuar znajdziesz na Bilety24!
Staramy się przywrócić nasz repertuar tak szybko jak to tylko możliwe.
Aktualne seanse możesz znaleźć tutaj
Martwe wody
Ma loute
Juliette Binoche, Fabrice Luchini i Valeria Bruni Tedeschi brawurowo wcielają się w członków rodziny Van Peteghemów w filmie Brunona Dumonta „MARTWE WODY”, który stał się przebojem francuskich kin. To komedia czarna jak głębokie wody francuskich zatok i absurdalna niczym „Latający Cyrk Monty Pythona”.
…Poznajemy rodzinę Van Peteghemów, prawdziwych arystokratów, w których żyłach płynie błękitna krew. Jej członkowie są prawie bez wyjątku zdeprawowani, w większości zdegenerowani, nieustannie zblazowani, a niektórzy nawet garbią się i jąkają. A przy tym są obrzydliwie bogaci. Latem uwielbiają zaszywać się w swojej okazałej nadmorskiej rezydencji, spędzając czas na wspominaniu chwalebnej przeszłości, zachwycaniu się niewinnością rybaków, próżnowaniu i zaspokajaniu swoich dekadenckich zachcianek. Jednak nawet Van Peteghemowie, którzy widzieli już prawie wszystko, nie są gotowi na to, co zdarzy się w okolicach ich letniej posiadłości. Z miejscowych plaż zaczynają znikać ludzie. W tajemniczych okolicznościach, w biały dzień, a do tego bez śladu. Rozwikłania zagadki podejmują się dwaj ekscentryczni inspektorzy policji, słynący z niekonwencjonalnych metod pracy i nieopisanej głupoty…
Kilka słów od reżysera
Historia rozgrywa się podczas lata 1910 roku. Początek XX wieku to okres silnej industrializacji, wzrostu znaczenia burżuazji, kapitalizmu i podziału klasowego. Dziś wiemy, że cztery lata później ten świat zostanie postawiony na głowie przez I wojnę światową. Pierwszy raz stanąłem przed wyzwaniem odtworzenia krajobrazu, który już nie istnieje. Chciałem znaleźć formę na ucieleśnienie tego wariactwa, które pojawia się, kiedy historia wypada z torów. Zapamiętałem na przykład pewną willę, zbudowaną pod koniec XIX wieku w stylu neoegipskim – to był właśnie ten rodzaj „wariactwa”. W scenariuszu odniosłem się do tej rezydencji. Końcowy efekt sprawiał wrażenie głębokiego fantazmatu, ale jednocześnie trzymającego się rzeczywistości. (…) Moim pierwszym kinematograficznym odniesieniem był Max Linder, ze swoją wrażliwością francuskiego komika, burżuazyjnym wyglądem i lekką niezgrabnością, których połączenie było bardzo adekwatne do czasu akcji filmu. Myśląc nad wyglądem postaci, czerpałem również z Laurela i Hardy’ego. Duet tworzony przez inspektora Machina i jego zastępcę jest właśnie w tym samym stylu: mamy więc jednego małego i jednego grubego, obaj w czarnych garniturach i melonikach. Melonik Machina wciąż spada mu z głowy, a czasem nawet wzlatuje w powietrze. Ponadto wszystkie postacie przewracają się i potykają, odbijają od siebie, a czasem nawet - jak Valeria Bruni Tedeschi w scenie cudu – unoszą się w powietrze. To cofnięcie się w przeszłość kina do starych sposobów budowania komizmu powoduje często ironiczny zwrot w sytuacjach i nastrojach właściwych kulturze burżuazyjnej.