Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Rodzina w kinie: Cudowny chłopak. Biały ptak
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Rodzina w kinie: Kicia kocia w przedszkolu
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Tajemniczy świat Arrietty (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
LEKCJE FILMOWE: Tylko kochankowie przeżyją
LEKCJE FILMOWE, czyli jak czytać kino
PORA DLA SENIORA: Bękart
Pora Dla Seniora
MODOWY KLUB FILMOWY: Okno na podwórze
MODOWY KLUB FILMOWY
Spirited Away: W krainie bogów (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Fukushima, moja miłość
Grüße aus Fukushima
Pokazy Festiwalowe: Berlinale 2016, Guadalajara 2016, Sydney 2016, Odessa 2016, SANFIC / Santiago 2016
Nagrody i wyróżnienia: Heiner Carow Award & CICAE Art Cinema Award, Berlinale 2016; Nagroda dla Najlepszej Aktorki, Odessa 2016
Marie, młoda Niemka przyjeżdża do Japonii po traumatycznych przejściach związanych z zerwanym ślubem. Pracuje jako wolontariuszka dla organizacji Clown4Help, która w opustoszałej po trzęsieniu ziemi i wybuchu elektrowni atomowej Fukushimie, stara się, poprzez różnego rodzaju zajęcia terapeutyczne, pomagać nielicznym, pozostałym tam mieszkańcom. Dziewczyna nie bardzo widzi sens w tej działalności i przyznaje, że przyjechała tu, aby pomóc przede wszystkim sobie. Sądziła, że zetknięcie z ludźmi dotkniętymi większym nieszczęściem niż ona, pomoże jej zapomnieć o własnych problemach. Kiedy decyduje się na powrót jedna z kobiet prosi ją o pomoc w zawiezieniu do zamkniętej i zagrożonej promieniowaniem „strefy zero”. Satomi, ostatnia gejsza z Fukushimy, postanawia wbrew wszystkiemu odbudować swój dom i rozpocząć w nim normalne życie. Dziewczyna najpierw próbuje przekonać ją do odstąpienia od tego zamiaru, a później postanawia zostać i pomóc jej w pracach porządkowych. Obie kobiety, choć z trudem, nawiązują przyjacielską relację, a Marie poznaje nie tylko dramatyczną historię Satomi, ale też surowe obyczaje swojej gospodyni.
Fukushima, moja miłość to trzeci, po Oświeceniu gwarantowanym i Hanami kwiat wiśni, japoński film Doris Dörrie. Czarno-białe zdjęcia, za pomocą których reżyserka opowiada swoją historię, dokumentują też jej niezwykłe kulisy. Ujęcia z dotkniętej ogromną tragedią i wracającej bardzo powoli do życia Fukushimy oraz wpleciony do filmu materiał archiwalny sugestywnie oddają atmosferę po katastrofie, jaka zdarzyła się tu w 2011 roku.