Dzisiaj
Czwartek
Jutro
Piątek
22.01
Sobota
23.01
Niedziela
24.01
Poniedziałek
25.01
Wtorek
26.01
Środa
27.01
Czwartek
29.01
Sobota
30.01
Niedziela
01.02
Wtorek
15.02
Wtorek
22.02
Wtorek
01.03
Wtorek
10.03
Czwartek
12.03
Sobota
24.03
Czwartek
26.03
Sobota
07.04
Czwartek
07.05
Sobota
21.05
Sobota
04.06
Sobota
sala
Solaris
16:00
Bilet
Rodzina w kinie: „Viggo i gadająca gęś”
RODZINA W KINIE
reż.
Steen Rasmussen / Michael Wikke
Dania, 2019
15:00
Bilet
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu | Spacer Śladami Żydów Katowickich + seans „Polański, Horowitz. Hometown”
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu
reż.
Mateusz Kudła, Anna Kokoszka-Romer
Polska, 2021
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
UPS...
W wybranym dniu brak seansów w tej sali.
sala
Nostromo
15:00
Bilet
Filmowe popołudnie dla dzieci: Dzień Babci i Dziadka!
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI
Polska,
18:30
Bilet
Lśnienie (pokaz z audiodeskrypcją)
Klasyka Warner Bros.
reż.
Stanley Kubrick
USA, Wielka Brytania, 1980
11:00
Bilet
Pora dla seniora: Truflarze
Pora Dla Seniora
reż.
Michael Dweck, Gregory Kershaw
Włochy, Grecja, USA, 2020
18:00
Bilet
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu: Śmierć Zygielbojma
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu
reż.
Ryszard Brylski
Polska, 2021
18:55
Bilet
Rigoletto [sezon 2021-22]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
reż.
Bartlett Sher
USA, 2021
16:00
Bilet
Rodzina w kinie: „Misiek: Ekipa na wakacjach”
RODZINA W KINIE
reż.
Anthony Bell
USA, 2021
18:00
Bilet
LEKCJE FILMOWE: Diabeł
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
reż.
Andrzej Żuławski
Polska, 1972
18:30
Bilet
Łowca Androidów. Blade Runner
Klasyka Warner Bros.
reż.
Ridley Scott
Honkong, USA, Wielka Brytania, 1982
18:00
Bilet
LEKCJE FILMOWE: My Generation
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
reż.
David Batty
Wielka Brytania, 2017
18:55
Bilet
Ariadna na Naksos [sezon 2021-22]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
reż.
Elijah Moshinsky
USA, 2021
17:00
Bilet
Don Carlos [sezon 2021-22]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
reż.
David McVicar
USA, 2021
18:55
Bilet
Turandot [sezon 2021-22]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
reż.
Franco Zeffirelli
USA, 2021
Film „Gabinet doktora Caligari” + SPOTKANIE AUTORSKIE z Urszulą Biel
Das Cabinet des Dr. Caligari
Kraj, rok:
Republika Weimarska, 1920
Reżyseria:
Wolf Junger
Producent:
Decla-Bioscop AG
Obsada:
Julius Tandler, prof. Moll, prof. Spitzy, Oskar Frankl, Dr Rubeska
Czas trwania:
76 min.
Wydarzenie archiwalne
Opis
SPOTKANIA Z AUTORKĄ Urszulą Biel wokół książki „Kultura filmowa prowincji górnośląskiej. Kina, właściciele, widzowie”:
Kino Bałtyk w Raciborzu - 8 czerwca, godz. 20:00
Kino Kosmos w Katowicach - 23 czerwca, godz. 18:00
********************
Spotkaniu z autorką będzie towarzyszył pokaz fragmentów filmu pt. „Higiena małżeńska” (reż. Wolf Junger, Austria 1922) oraz pokaz filmu „Gabinet doktora Caligari” (reż. Robert Wiene, Niemcy 1920, 71 min)
– HIGIENA MAŁŻEŃSKA (Hygiene der Ehe) Austria 1922
reż. Wolf Junger, wyst. Julius Tandler, prof. Moll, prof. Spitzy, Oskar Frankl, Dr Rubeska.
Film edukacyjny (Aufklärungsfilm), który ujawnia więcej o okresie, w którym powstał niż wiele dokumentów pisanych. Opiera się na ideach wiedeńskiego eksperta ds. zdrowia, Juliusa Tandlera, związanych z powołaniem ośrodka poradnictwa małżeńskiego. Jego założeniem było, że kluczem do szczęśliwego małżeństwa jest zdrowie partnerów, a także odpowiednie wychowanie przedmałżeńskie. Film przenosi widzów w lata dwudzieste, kiedy teorie eugeniczne znalazły podatny grunt, jak pokażą przyszłe wydarzenia polityczne. Do zilustrowania tematu wykorzystano specjalnie opracowane animacje. Film pokazywano publiczności w ramach szeroko zakrojonego programu edukacji zdrowotnej w latach dwudziestych XX wieku.
- GABINET DOKTORA CALIGARII (Das Cabinet des Dr. Caligari)
reż. Robert Wiene, Niemcy 1920, 71 min
Czołowy przedstawiciel ekspresjonizmu, film, z którego filmowcy czerpią wzorce po dziś dzień. To także klasyczny film grozy. Alan przychodzi do gabinetu tajemniczego doktora Caligari, gdzie wróż Cesare przepowiada, iż Alan pożyje jeszcze tylko do zmroku. Faktycznie, mężczyzna zostaje zamordowany a wróżbita staje się głównym podejrzanym. Cesare ucieka przed pragnącym go zlinczować tłumem, ale w końcu umiera z wyczerpania. Sprawę w swoje ręce postanawia wziąć Francis, przyjaciel Alana, który domyśla się, iż za całą sprawą stoi tajemniczy doktor Caligari. Historia szalonego zbrodniarza, tytułowego dr Caligari, który zmusza swego pacjenta – somnambulika do popełniania ohydnych mordów, rozgrywa się na tle fantasmagorycznych, odrealnionych dekoracji, mających obrazować zwichniętą psychikę bohaterów. Film dzięki temu wyróżnia się intensywnym, pełnym fantasmagorii nastrojem, przypominającym senne koszmary i urojenia chorego człowieka. Jest utrzymany zarówno w tradycji niemieckiej literatury romantycznej i współgra z pełną niepokoju atmosferą pogrążonej w kryzysie Republiki Weimarskiej.
********************
Urszula Biel: „Kultura filmowa prowincji górnośląskiej. Kina, właściciele, widzowie”, Poznań 2020
O książce
Książka stanowi kontynuację pierwszej monografii autorki, dotyczącej kinematografii województwa śląskiego w latach 1918-1939. Obszarem obecnych badań stała się prowincja górnośląska, czyli część regionu, jaka przypadła Niemcom po I wojnie światowej. Pracę oparto na szerokich kwerendach archiwalnych.
Na tle kontekstów historycznych (Niemiec, Górnego Śląska, kinematografii weimarskiej, hitlerowskiej, a także europejskiej i światowej) przyglądamy się lokalnej dynamice rozwoju omawianej dziedziny. W jej głównym polu widzenia są tutejsze kina, ich właściciele oraz menadżerowie. Równie ważne okazały się zachowania publiczności, będącej ważnym ogniwem zachodzących zmian.
W dotychczasowych badaniach nad historią Górnego Śląska dominowała kategoria relacji polsko-niemieckich. Nie zapominając o nich, autorka daje prymat fenomenowi kultury popularnej. W omawianym okresie jej najważniejszą gałęzią stał się film, który przeobraził lokalne społeczności, zdemokratyzował ich sposób uczestnictwa w kulturze oraz urównouprawnił formy spędzania wolnego czasu.
O autorce
Urszula Biel – autorka dwóch monografii poświęconych historii kina na Górnym Śląsku (“Śląskie kina między wojnami, czyli przyjemność upolityczniona”, Katowice 2002, “Kultura filmowa prowincji górnośląskiej. Kina, właściciele, widzowie”, Poznań 2020) oraz licznych tekstów z zakresu tematyki rozpowszechniania i dystrybucji filmów w okresie lat 20. i 30. w publikacjach zbiorowych polskich i zagranicznych.
Ponadto animatorka kultury filmowej, prowadzi kino studyjne Amok w Gliwicach, uhonorowane nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii “Kino” (2012) oraz “Edukacja filmowa” (2017). Laureatka nagrody Prezydenta m. Gliwice w dziedzinie kultury (1999). Od 2016 roku prezes Śląskiego Towarzystwa Filmowego.
Ze wstępu
Obserwacji życia filmowego województwa śląskiego towarzyszyła refleksja, czy podział jednolitego do 1918 roku obszaru pomiędzy dwa wrogie państwa, równie mocno wpłynął na tereny Opolszczyzny. Czy jej kinematografia, pozostając częścią silnej kinematografii niemieckiej, rozwijała się bardziej swobodnie, zgodnie ze specyfiką swojej dziedziny? Czy też musiała ulegać presji ideologicznej, jakiej doświadczali właściciele kin Katowic i okolic, choć z inaczej rozłożonymi akcentami nacisku, podyktowanymi chociażby przez zmiany ustrojowe, jakie nastąpiły w Niemczech po 1918 i 1933 roku?
Dokładna analiza materiałów pozwoliła ustalić topografię kin, a także zapytać o ich właścicieli, publiczność i repertuar. Równolegle wyłoniły się kolejne zagadnienia: jakie filmy pokazywano na tutejszych ekranach i czy były cenzurowane? Jak kształtowała się obecność produkcji niemieckich, amerykańskich i polskich w programach kin? Czy istniała jakakolwiek wynikająca z panującej wówczas sytuacji społeczno-politycznej segregacja publiczności? Jaki był stosunek lokalnej administracji oraz rozmaitych instytucji, takich jak partie polityczne, organizacje społeczne, edukacyjne czy też kościelne do filmu? Jaką pozycję zajmowała nowa branża w regionalnym przemyśle, kulturze, biznesie? Skąd rekrutowali się jej menadżerowie i pracownicy?
Wiemy, jakie były reakcje znanych aktorów lub reżyserów na decyzje Josepha Goebbelsa, podczas gdy niewiele osób zastanawiało się nad zachowaniami właścicieli kin czy lokalnej publiczności. Czy dostosowali się do nazistowskich rygorów bez oporu? W jaki sposób narzucone dyrektywy wpłynęły na ekonomikę ich małych interesów. Jaka była reakcja widzów na zmiany repertuarowe, jakie niewątpliwie wtedy nastąpiły? Czy chętnie oglądali filmy propagandowe zamiast rozrywkowych? Jak wyglądała sytuacja polskiej publiczności w prowincji górnośląskiej? Czy w ogóle miała szansę oglądać swoje narodowe filmy? Czy wreszcie unikatowy status Górnego Śląska nadał odmienny kształt tutejszej kinematografii w porównaniu z innymi prowincjami Trzeciej Rzeszy?
Na rynku lokalnym zawsze ciekawie jest obserwować zmagania wielkich z małymi. W Niemczech tym wielkim była Ufa, największy ówczesny europejski koncern medialny, który odważnie podejmował konfrontację z kompaniami hollywoodzkimi. W kraju Ufa zbudowała sieć kin własnych, dostarczając im najlepszy repertuar. Jak zachowywały się w tej sytuacji pozostałe kina niezależne? Czy obrana strategia okazała się skuteczna w zmaganiach z potężnym konkurentem?
W przypadku Górnego Śląska interesującym wątkiem badawczym okazał się status osób narodowości żydowskiej, która w wielu krajach chętnie wiązała się z branżą filmową. Aryjskie przepisy wprowadzone w Trzeciej Rzeszy zrujnowały znakomite kariery wielu artystów. Górnośląscy Żydzi próbowali znaleźć dla siebie azyl w przepisach Konwencji Genewskiej, chroniącej prawa mniejszości. Czy uratowało to niektórych właścicieli przed utratą kin?
Książka stara się odpowiedzieć na powyższe pytania. Obserwujemy, jak mieszkańcy tej peryferyjnej prowincji Niemiec w rozwijającej się dynamicznie dziedzinie zobaczyli swoją szansę na nietuzinkową wtedy ścieżkę zawodową i możliwość pomnożenia kapitału. Podobnie jak dla widzów, kino stało się ich oknem na zmieniający się świat.
Fragment recenzji
Urszula Biel, co uważam za wyjątkowo cenną cechę (…), podchodzi do każdego ustalenia źródłowego, każdego znaleziska, nieznanego detalu z precyzją paleontologia, ale i entuzjazmem odkrywcy. Po prostu czuje się, śledząc karty rozprawy, ogromną satysfakcję z rozpoznawania spraw i poznawania ludzi, którzy przed stu laty tworzyli zręby kinematografii tego kulturowego pogranicza. “Kultura filmowa prowincji górnośląskiej…” przenosi bowiem czytelnika w świat niemieckiej części Górnego Śląska, (…) akcentując transnarodowy charakter rekonstruowanego mikrokosmosu. (…) Lokalne i regionalne walory tekstu nie budzą wątpliwości. Także historyk środkowoeuropejskiej kultury, poszukujący szerszych znaczeń nie powinien być zawiedziony.
Ponadto czytanie rozprawy jest, dzięki umiejętnościom narracyjnym autorki, po prostu przyjemne, co w przypadku rozpraw naukowych bynajmniej nie stanowi normy.
dr hab. Mariusz Guzek, prof. uczelni
Instytut Nauk o Kulturze | Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Książkę wydano w serii: „Niemcy – Media – Kultura”, pod patronatem Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego.
Seria „Niemcy – Media – Kultura” poświęcona jest szeroko pojętej problematyce niemcoznawczej w perspektywie kulturowo zorientowanej wiedzy o mediach. Ukazują się w niej zarówno monografie autorskie, prace zbiorowe, antologie, jak i wydania krytyczne źródeł, poświęcone różnym aspektom kultury audiowizualnej niemieckiego obszaru językowego (w tym zwłaszcza filmowej i nowomedialnej) oraz relacjom polsko-niemieckim w tym zakresie.
Kolegium redakcyjne serii tworzą: Stefan Bednarek, Andrzej Dębski, Andrzej Gwóźdź – przewodniczący, Martin Loiperdinger, Krzysztof Ruchniewicz, Izabela Surynt, Marek Zybura.
Kino Bałtyk w Raciborzu - 8 czerwca, godz. 20:00
Kino Kosmos w Katowicach - 23 czerwca, godz. 18:00
********************
Spotkaniu z autorką będzie towarzyszył pokaz fragmentów filmu pt. „Higiena małżeńska” (reż. Wolf Junger, Austria 1922) oraz pokaz filmu „Gabinet doktora Caligari” (reż. Robert Wiene, Niemcy 1920, 71 min)
– HIGIENA MAŁŻEŃSKA (Hygiene der Ehe) Austria 1922
reż. Wolf Junger, wyst. Julius Tandler, prof. Moll, prof. Spitzy, Oskar Frankl, Dr Rubeska.
Film edukacyjny (Aufklärungsfilm), który ujawnia więcej o okresie, w którym powstał niż wiele dokumentów pisanych. Opiera się na ideach wiedeńskiego eksperta ds. zdrowia, Juliusa Tandlera, związanych z powołaniem ośrodka poradnictwa małżeńskiego. Jego założeniem było, że kluczem do szczęśliwego małżeństwa jest zdrowie partnerów, a także odpowiednie wychowanie przedmałżeńskie. Film przenosi widzów w lata dwudzieste, kiedy teorie eugeniczne znalazły podatny grunt, jak pokażą przyszłe wydarzenia polityczne. Do zilustrowania tematu wykorzystano specjalnie opracowane animacje. Film pokazywano publiczności w ramach szeroko zakrojonego programu edukacji zdrowotnej w latach dwudziestych XX wieku.
- GABINET DOKTORA CALIGARII (Das Cabinet des Dr. Caligari)
reż. Robert Wiene, Niemcy 1920, 71 min
Czołowy przedstawiciel ekspresjonizmu, film, z którego filmowcy czerpią wzorce po dziś dzień. To także klasyczny film grozy. Alan przychodzi do gabinetu tajemniczego doktora Caligari, gdzie wróż Cesare przepowiada, iż Alan pożyje jeszcze tylko do zmroku. Faktycznie, mężczyzna zostaje zamordowany a wróżbita staje się głównym podejrzanym. Cesare ucieka przed pragnącym go zlinczować tłumem, ale w końcu umiera z wyczerpania. Sprawę w swoje ręce postanawia wziąć Francis, przyjaciel Alana, który domyśla się, iż za całą sprawą stoi tajemniczy doktor Caligari. Historia szalonego zbrodniarza, tytułowego dr Caligari, który zmusza swego pacjenta – somnambulika do popełniania ohydnych mordów, rozgrywa się na tle fantasmagorycznych, odrealnionych dekoracji, mających obrazować zwichniętą psychikę bohaterów. Film dzięki temu wyróżnia się intensywnym, pełnym fantasmagorii nastrojem, przypominającym senne koszmary i urojenia chorego człowieka. Jest utrzymany zarówno w tradycji niemieckiej literatury romantycznej i współgra z pełną niepokoju atmosferą pogrążonej w kryzysie Republiki Weimarskiej.
********************
Urszula Biel: „Kultura filmowa prowincji górnośląskiej. Kina, właściciele, widzowie”, Poznań 2020
O książce
Książka stanowi kontynuację pierwszej monografii autorki, dotyczącej kinematografii województwa śląskiego w latach 1918-1939. Obszarem obecnych badań stała się prowincja górnośląska, czyli część regionu, jaka przypadła Niemcom po I wojnie światowej. Pracę oparto na szerokich kwerendach archiwalnych.
Na tle kontekstów historycznych (Niemiec, Górnego Śląska, kinematografii weimarskiej, hitlerowskiej, a także europejskiej i światowej) przyglądamy się lokalnej dynamice rozwoju omawianej dziedziny. W jej głównym polu widzenia są tutejsze kina, ich właściciele oraz menadżerowie. Równie ważne okazały się zachowania publiczności, będącej ważnym ogniwem zachodzących zmian.
W dotychczasowych badaniach nad historią Górnego Śląska dominowała kategoria relacji polsko-niemieckich. Nie zapominając o nich, autorka daje prymat fenomenowi kultury popularnej. W omawianym okresie jej najważniejszą gałęzią stał się film, który przeobraził lokalne społeczności, zdemokratyzował ich sposób uczestnictwa w kulturze oraz urównouprawnił formy spędzania wolnego czasu.
O autorce
Urszula Biel – autorka dwóch monografii poświęconych historii kina na Górnym Śląsku (“Śląskie kina między wojnami, czyli przyjemność upolityczniona”, Katowice 2002, “Kultura filmowa prowincji górnośląskiej. Kina, właściciele, widzowie”, Poznań 2020) oraz licznych tekstów z zakresu tematyki rozpowszechniania i dystrybucji filmów w okresie lat 20. i 30. w publikacjach zbiorowych polskich i zagranicznych.
Ponadto animatorka kultury filmowej, prowadzi kino studyjne Amok w Gliwicach, uhonorowane nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii “Kino” (2012) oraz “Edukacja filmowa” (2017). Laureatka nagrody Prezydenta m. Gliwice w dziedzinie kultury (1999). Od 2016 roku prezes Śląskiego Towarzystwa Filmowego.
Ze wstępu
Obserwacji życia filmowego województwa śląskiego towarzyszyła refleksja, czy podział jednolitego do 1918 roku obszaru pomiędzy dwa wrogie państwa, równie mocno wpłynął na tereny Opolszczyzny. Czy jej kinematografia, pozostając częścią silnej kinematografii niemieckiej, rozwijała się bardziej swobodnie, zgodnie ze specyfiką swojej dziedziny? Czy też musiała ulegać presji ideologicznej, jakiej doświadczali właściciele kin Katowic i okolic, choć z inaczej rozłożonymi akcentami nacisku, podyktowanymi chociażby przez zmiany ustrojowe, jakie nastąpiły w Niemczech po 1918 i 1933 roku?
Dokładna analiza materiałów pozwoliła ustalić topografię kin, a także zapytać o ich właścicieli, publiczność i repertuar. Równolegle wyłoniły się kolejne zagadnienia: jakie filmy pokazywano na tutejszych ekranach i czy były cenzurowane? Jak kształtowała się obecność produkcji niemieckich, amerykańskich i polskich w programach kin? Czy istniała jakakolwiek wynikająca z panującej wówczas sytuacji społeczno-politycznej segregacja publiczności? Jaki był stosunek lokalnej administracji oraz rozmaitych instytucji, takich jak partie polityczne, organizacje społeczne, edukacyjne czy też kościelne do filmu? Jaką pozycję zajmowała nowa branża w regionalnym przemyśle, kulturze, biznesie? Skąd rekrutowali się jej menadżerowie i pracownicy?
Wiemy, jakie były reakcje znanych aktorów lub reżyserów na decyzje Josepha Goebbelsa, podczas gdy niewiele osób zastanawiało się nad zachowaniami właścicieli kin czy lokalnej publiczności. Czy dostosowali się do nazistowskich rygorów bez oporu? W jaki sposób narzucone dyrektywy wpłynęły na ekonomikę ich małych interesów. Jaka była reakcja widzów na zmiany repertuarowe, jakie niewątpliwie wtedy nastąpiły? Czy chętnie oglądali filmy propagandowe zamiast rozrywkowych? Jak wyglądała sytuacja polskiej publiczności w prowincji górnośląskiej? Czy w ogóle miała szansę oglądać swoje narodowe filmy? Czy wreszcie unikatowy status Górnego Śląska nadał odmienny kształt tutejszej kinematografii w porównaniu z innymi prowincjami Trzeciej Rzeszy?
Na rynku lokalnym zawsze ciekawie jest obserwować zmagania wielkich z małymi. W Niemczech tym wielkim była Ufa, największy ówczesny europejski koncern medialny, który odważnie podejmował konfrontację z kompaniami hollywoodzkimi. W kraju Ufa zbudowała sieć kin własnych, dostarczając im najlepszy repertuar. Jak zachowywały się w tej sytuacji pozostałe kina niezależne? Czy obrana strategia okazała się skuteczna w zmaganiach z potężnym konkurentem?
W przypadku Górnego Śląska interesującym wątkiem badawczym okazał się status osób narodowości żydowskiej, która w wielu krajach chętnie wiązała się z branżą filmową. Aryjskie przepisy wprowadzone w Trzeciej Rzeszy zrujnowały znakomite kariery wielu artystów. Górnośląscy Żydzi próbowali znaleźć dla siebie azyl w przepisach Konwencji Genewskiej, chroniącej prawa mniejszości. Czy uratowało to niektórych właścicieli przed utratą kin?
Książka stara się odpowiedzieć na powyższe pytania. Obserwujemy, jak mieszkańcy tej peryferyjnej prowincji Niemiec w rozwijającej się dynamicznie dziedzinie zobaczyli swoją szansę na nietuzinkową wtedy ścieżkę zawodową i możliwość pomnożenia kapitału. Podobnie jak dla widzów, kino stało się ich oknem na zmieniający się świat.
Fragment recenzji
Urszula Biel, co uważam za wyjątkowo cenną cechę (…), podchodzi do każdego ustalenia źródłowego, każdego znaleziska, nieznanego detalu z precyzją paleontologia, ale i entuzjazmem odkrywcy. Po prostu czuje się, śledząc karty rozprawy, ogromną satysfakcję z rozpoznawania spraw i poznawania ludzi, którzy przed stu laty tworzyli zręby kinematografii tego kulturowego pogranicza. “Kultura filmowa prowincji górnośląskiej…” przenosi bowiem czytelnika w świat niemieckiej części Górnego Śląska, (…) akcentując transnarodowy charakter rekonstruowanego mikrokosmosu. (…) Lokalne i regionalne walory tekstu nie budzą wątpliwości. Także historyk środkowoeuropejskiej kultury, poszukujący szerszych znaczeń nie powinien być zawiedziony.
Ponadto czytanie rozprawy jest, dzięki umiejętnościom narracyjnym autorki, po prostu przyjemne, co w przypadku rozpraw naukowych bynajmniej nie stanowi normy.
dr hab. Mariusz Guzek, prof. uczelni
Instytut Nauk o Kulturze | Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Książkę wydano w serii: „Niemcy – Media – Kultura”, pod patronatem Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy’ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego.
Seria „Niemcy – Media – Kultura” poświęcona jest szeroko pojętej problematyce niemcoznawczej w perspektywie kulturowo zorientowanej wiedzy o mediach. Ukazują się w niej zarówno monografie autorskie, prace zbiorowe, antologie, jak i wydania krytyczne źródeł, poświęcone różnym aspektom kultury audiowizualnej niemieckiego obszaru językowego (w tym zwłaszcza filmowej i nowomedialnej) oraz relacjom polsko-niemieckim w tym zakresie.
Kolegium redakcyjne serii tworzą: Stefan Bednarek, Andrzej Dębski, Andrzej Gwóźdź – przewodniczący, Martin Loiperdinger, Krzysztof Ruchniewicz, Izabela Surynt, Marek Zybura.
Zwiastun
Fotosy
