Film Disaster Artist opowiada prawdziwą, tragikomiczną historię początkującego twórcy filmowego i niesławnego wyrzutka Hollywoodu, Tommy’ego Wiseau — artysty, który realizował swoją pasję w co najmniej dyskusyjny sposób. Reżyser James Franco (Kiedy umieram, Dziecię boże) uczynił z niej afirmację przyjaźni, ekspresji artystycznej i pogoni za marzeniami na przekór przeciwnościom losu.

Komediodramat Disaster Artist oparty jest na bestsellerze Grega Sestero opisującym proces powstawania kultowego „najgorszego filmu na świecie” Tommy’ego Wiseau The Room. Ta niesamowita i przezabawna historia udowadnia, że legendą można zostać z różnych powodów. Nawet nie mając pojęcia o tym, co się robi, można zajść bardzo daleko. 

Widzowie Kina Kosmos będą mieli kolejną możliwość zobaczenia kultowego The Room na specjalnym pokazie 21 lutego o godzinie 18:30:
http://kosmos.katowice.pl/repertuar/the-room/

Z recenzji Disaster Artist Adama Kruka dla Filmweb.pl:
Choć na ekranie migają także Sharon Stone, Zac Efron czy Jacki Weaver, "The Disaster Artist" to przede wszystkim popis aktorski Jamesa Franco. By zagrać Wiseau, postanowił się oszpecić, pozbyć słynnego błysku w oku i miliondolarowego uśmiechu, scedowanego tu na brata. (...) Możliwe, że reżyser celowo postanowił pozbawić film erotycznego napięcia: dzięki temu "The Disaster Artist" pozostaje opowieścią o inspirującej roli przyjaźni, a przede wszystkim pochwałą nieśmiertelnej wiary w amerykański sen. W Hollywood wciąż może się on ziścić – jeśli nie jako "Obywatel Kane", to jako "Obywatel Kane wśród najgorszych filmów", jak nazwano "The Room".

Z recenzji Disaster Artist Patryka Sławickiego, autora blogu Filmy o 3:00 w nocy, dla Moviesroom.pl:
(...) ten film ogląda się po prostu dobrze. Na tyle dobrze, że dziwisz się, że miał ponad 100 minut, gdzie całość zlatuje w chwilę. Nasi dziadkowie pewno śmiali się z Eda Wooda, tak nasze pociechy pewno dalej będą śmiały się z The Room. Jest to kult ważny, z którym każdemu polecam się zaznajomić. Tak jak mówią - można by zebrać najlepszych reżyserów naszej ery i kazać im nakręcić zły film na miarę The Room, to nie ma opcji, że daliby radę nakręcić tak fatalną, beznadziejną, okropną, słabą w każdym aspekcie kina, mylnie poprowadzoną, licho napisaną, piękną produkcję, jaką jest The Room (2003, Tommy Wiseau). Jedyne czego mi brakowało w The Disaster Artist to napisów końcowych, w których Franco był producentem, reżyserem, scenarzystą i aktorem. To by była puenta.