Ostatni wiking
Franz Kafka
Okean Elzy: Stormwatch
Yuku i magiczny kwiat
Uciekinier
Bugonia
Być kochaną
Ostatni wiking
Dom dobry
Ostatni wiking
Być kochaną
Uciekinier
Uciekinier
Ministranci
Rocznica
Kicia Kocia ma braciszka
Przegląd filmów z domowych archiwów z komentarzem autorów
Sny o miłości
Okean Elzy: Stormwatch
Sny o miłości
Głos Hind Rajab | Europejski Dzień Kina Artystycznego
Rodzina w kinie: Szkoła magicznych zwierząt 3 + warsztaty botaniczne
Dźwięki miłości PRZEDPREMIERA | Europejski Dzień Kina Artystycznego
Uciekinier
Sny o miłości
Ministranci
Sny o miłości
Okean Elzy: Stormwatch
Ministranci
Rocznica
Sny o miłości
Dom dobry
Uciekinier
Rocznica
Ministranci
Sny o miłości
Ministranci
Rocznica + wywiad wideo z Janem Komasą
Szkoła magicznych zwierząt 3
Rodzina w kinie: Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai. Licz do czterech
Paciorki jednego różańca
Duch (Poltergeist) | Premiera książki „Tajemne życie przedmiotów” Karoliny Kostyry
Być kochaną
Dom dobry
Bugonia
Kurosawa. Tron we krwi + prelekcja
Być kochaną
Dom dobry
Uciekinier
Bugonia
Historia na ekranie: Zgoda
Franz Kafka
Bugonia
Funny Games + prelekcja
Dom dobry
Ministranci
Sny o miłości
SKOCZ DO KINA 2025 – Festiwal filmów rowerowych
Dom dobry
Ministranci
Uciekinier
Rok z kinem Azji: Przyczajony tygrys, ukryty smok | Home Movie Day
Rocznica
Rocznica
Filmowe popołudnie dla dzieci: Ruszamy w góry
„8 i ½” | Europejski Dzień Kina Artystycznego
Ministranci
Dom dobry
Ministranci
„Casablanca” na Wielkim Pięknym Ekranie
Rocznica
Uciekinier
Dom dobry
Kurosawa. Rashomon | Klub Filmowy Ambasada
PORA DLA SENIORA: Ministranci
Rok z kinem Azji: Angel’s Egg
Najlepsze z najgorszych: PTAKODEMIA 3: MORSKI ORZEŁ
Czyściec
Filmowe popołudnie dla dzieci: Kosmos
Nowa fala & Do utraty tchu | Podwójny pokaz specjalny
Historia na ekranie: Titina
Kurosawa. Ran | Klub Filmowy Ambasada
Filmowe powtórki do matury: Potop Redivivus (1974)
TEATR W KINIE: Profesja pani Warren
André Rieu. Wesołych Świąt!
Giselle | wg Adama [sezon 2025]
Kurosawa. Dersu Uzała
Anishort: Najlepsze krótkie filmy animowane
Filmowa profilaktyka zdrowia psychicznego: Comedy Queen + prelekcja
Rok z kinem Azji: Ghost in the Shell (1995)
André Rieu. Wesołych Świąt!
Rok z kinem Azji: Oldboy
André Rieu. Wesołych Świąt!
Rok z kinem Azji: Chungking Express
Rok z kinem Azji: Spragnieni miłości
Dziadek do orzechów | wg Czajkowskiego [sezon 2025]
André Rieu. Wesołych Świąt!
Filmowy Sylwester w Kinie Kosmos 2025/26
Dziadek do orzechów | wg Czajkowskiego [sezon 2025]
André Rieu. Wesołych Świąt!
Filmowe powtórki do matury: Wesele
André Rieu. Wesołych Świąt!
Historia na ekranie: Gdzie jest Anne Frank
Historia na ekranie: Good bye, Lenin!
Filmowe powtórki do matury: Chłopi (2023)
Historia na ekranie: Fritzi. Przyjaźń bez granic
Aktualny repertuar znajdziesz na Bilety24!
Staramy się przywrócić nasz repertuar tak szybko jak to tylko możliwe.
Aktualne seanse możesz znaleźć tutaj
Czym chata bogata!
A bras ouverts
„CZYM CHATA BOGATA!” to najnowsza komedia twórców „Za jakie grzechy dobry Boże?” (reżyser Philippe de Chauveron) …Jean-Etienne Fougerole, bogaty pisarz – celebryta podczas telewizyjnego programu, promując swoją nową książkę „Czym chata bogata”, nieopatrznie zaprasza pod swój dach romską rodzinę. Gdy do jego wspaniałego domu wprowadzą się nowi lokatorzy, cały świat stanie na głowie. Dwie rodziny, dwa światy, różne obyczaje, czy wzajemne uprzedzenia mogą doprowadzić do… wielkiego cygańskiego wesela?
- Jak wpadł Pan na pomysł filmu „Czym chata bogata!"?
- REŻYSER, PHILIPPE CHAUVRON: Przyznam, że to nie ja na niego wpadłem, lecz Guy Laurent i Marc de Chauveron - mój brat. Inspiracją była debata, którą obejrzeli w telewizji. Często podczas takich programów uczestnicy gadają bzdury, nawet, gdy są szczerzy! Guy i Marc wyobrazili sobie sytuację, w której jeden z gości podaje swój adres, żeby zachować twarz. (…) Baza była bardzo solidna: przygody lewicowego intelektualisty, zmuszonego przyjąć u siebie Romów. (…) Uważam Christiana (Claviera) za komediowego geniusza. To niezwykle pracowity aktor. Gdy stawia się na plan, nie tylko świetnie zna własną rolę, ale także cały scenariusz - dzięki temu możemy kręcić każdą scenę, niezależnie od kolejności... Christian posiada niewiarygodny instynkt komiczny, który znajduje wyraz w filmach tego typu, gdzie rytm i intensywność to wartości kluczowe. (…) Podoba mi się jego precyzja. Zresztą, tę zaletę posiada również Ary. Obaj są bardzo kreatywni.
- Co Pana skłoniło do ponownej współpracy z reżyserem Philippem de Chauveronem i jak Wam się pracowało?
- CHRISTIAN CLAVIER: Przede wszystkim spodobał mi się scenariusz. Przekonał mnie też efekt wspólnej pracy reżysera i scenarzystów: wzięli na warsztat stereotypy związane z uchodźcami, którzy nie są tutaj zbyt mile widziani, i postawę tych, którzy, sami wiodąc bardzo wygodne życie, prawią morały innym! Bawiła mnie rola jednego z tych lewicowych intelektualistów, który wpadł w pułapkę własnych przekonań i jest zmuszony doświadczyć sytuacji, przeciwko której się buntuje. (…) Postać Fougerole'a jest w filmie potraktowana dość przychylnie. To facet, który wpada w zastawioną przez siebie pułapkę, ale może budzić sympatię widza. Wraz z żoną przyjmują do siebie Romów, a ich syn jest wręcz zachwycony tą sytuacją! Oczywiście mają mnóstwo pieniędzy i mieszkają w pięknym domu. Z drugiej strony film pozwala też odkryć inną społeczność, inną kulturę, wobec której mamy mnóstwo uprzedzeń. Romowie okazują się znacznie milsi i ciekawi, niż to się z początku wydaje. To prawdziwy temat społeczny i sądzę, że bez takich tematów nie ma prawdziwej komedii.
- Proszę opowiedzieć o Daphné Fougerole, którą Pani gra.
- ELSA ZYLBERSTEIN: Opisałabym ją jako bogatą burżujkę, dziedziczkę, kobietę rozpieszczaną przez życie, która nigdy się nad tym życiem nie zastanawiała i która, choć nie ma talentu, zajmuje się sztuką, tworząc rzeźby w swoim ogrodzie. Daphné miewa przypływy szlachetności, tak częste u lewicujących mieszczan i w tym przypomina kobiety, które wszyscy znamy. To osoba, której poczucie tożsamość zachwieje się w posadach - i z tego powodu bywa rozbrajająca. Właściwością komedii jest przerysowywanie sytuacji i postaci. W filmie piękne jest to, że każdy ewoluuje. Pod koniec Daphné wyrywa się zdanie „Wszyscy jesteśmy Romami" - co świadczy o tym, że zapewne jest lepszym człowiekiem, niż sama myślała.