Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Rodzina w kinie: Narzeczona dla kota (lektor)
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Rodzina w kinie: Ponyo + warsztaty [obowiązują zapisy na warsztaty]
RODZINA W KINIE
Filmowe popołudnie dla dzieci: Plastuś i przyjaciele
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI
Rodzina w kinie: Spirited Away: W krainie bogów (dubbing)
RODZINA W KINIE
Krótka Historia Polskiego Kina: Słońce wschodzi raz na dzień
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Rodzina w kinie: Kicia kocia w przedszkolu
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Tajemniczy świat Arrietty (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
LEKCJE FILMOWE: Tylko kochankowie przeżyją
LEKCJE FILMOWE, czyli jak czytać kino
PORA DLA SENIORA: Bękart
Pora Dla Seniora
Back to Black. Historia Amy Winehouse
MODOWY KLUB FILMOWY: Okno na podwórze
MODOWY KLUB FILMOWY
Spirited Away: W krainie bogów (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Spirited Away: W krainie bogów (dubbing)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Filmowe popołudnie dla dzieci: O ptaszku, który nie chciał śpiewać
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI
Azyl | dubbing
Zookeeper's Wife
To jedna z takich historii, o które kino musiało się upomnieć. Poruszająca filmowa opowieść, która wydarzyła się naprawdę. Antonina Żabińska, żona dyrektora warszawskiego zoo, wspólnie z mężem, Janem, ukrywali podczas II wojny światowej dziesiątki Żydów. Osobiście wydostawali ich z getta i pomagali przetrwać w opustoszałych murach ogrodu zoologicznego. Niektórzy ukrywani byli w miejscach przeznaczonych dla zwierząt, inni w willi Żabińskich. W 1965 roku Jan i Antonina Żabińscy zostali odznaczeni przez instytut Jad Waszem tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.
Scenariusz filmu powstał w oparciu o wstrząsającą książkę Diane Ackerman „Azyl. Opowieść o Żydach ukrywanych w warszawskim zoo”.
O samej Antoninie mówiono, że była nie tylko piękną kobietą, ale także mądrym, dobrym, odważnym człowiekiem, który dobro innych stawiał nad własne bezpieczeństwo. W roli Antoniny zobaczymy dwukrotnie nominowaną do Oscara Jessicę Chastain. W pozostałych rolach m.in.: Johan Hendelbergh (w roli Jana Żabińskiego) i Daniel Brühl.
Nie jest dziełem przypadku, że reżyserem filmu o silnej kobiecie, jaką była Antonina Żabińska, jest kobieta. Podobnie rzecz się ma z autorką scenariusza. Film trafił do produkcji po dziesięcioletnich przygotowaniach. W 2007 roku producentka Diane Miller Levin otrzymała od męża książkę „Azyl. Opowieść o Żydach ukrywanych w warszawskim ZOO”. Poruszająca historia wciągnęła ją tak bardzo, że przeczytała ją w ciągu jednej nocy. – Byłam oszołomiona. Wiedziałam, że ta historia nie może tak po prostu przeminąć.
Książka Diane Ackerman powstała na podstawie dzienników prowadzonych przez Antoninę Żabińską w połączeniu z głębokimi badaniami nad epoką i historią, z zawarciem szerokiego kontekstu polskiego Ruchu Oporu wobec nazistowskiej okupacji Polski.
Robbie Rowe Tollin, producentka: – Tę opowieść spośród tak wielu innych na temat II wojny światowej wyróżnia bardzo osobista historia, która dzieje się między mężem i żoną. To także historia próby zachowania normalności w nienormalnych czasach, próby stworzenia codzienności rodzinnej, walki o miłość, rodzinę.
Jessica Chastain, która wciela się w postać Antoniny Żabińskiej, odwiedziła warszawskie zoo, które zostało otwarte kilka lat po zakończeniu wojny. Chciała poczuć ducha tego miejsca. – To niezwykła rola dla aktorki, ponieważ pozwala na prawdziwe zanurzenie się w emocjach. Chciałam zagrać Antoninę, ponieważ pokochałam tę umiejętność współodczuwania, która dla tej kobiety była czymś naturalnym. Sposób, w jaki troszczyła się o swoich gości, włączając w to muzykę, którą ich obdarzała. Była klasycznie wykształconą pianistką.
Córka Żabińskich, Teresa, pamięta, że „Niektórzy z naszych gości również potrafili grać na instrumentach, wieczorami odbywały się więc koncerty. Pianino służyło zresztą i do innych celów. Podczas okupacji było rodzajem sygnału alarmowego. To moja mama wpadła na pomysł, by fragment operetki Offenbacha stał się ostrzeżeniem, by wszyscy goście pozostali w miejscach, w których się ukrywali”. Na potrzeby filmu Jessica Chastain spędziła dwa miesiące, ucząc się utworów, które usłyszymy.