Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Spotkanie 3: Z armatą na wilka, czyli Animowany blues Mariusza Wilczyńskiego

Gościem spotkania, będzie bohater omawianego tematu - animator Mariusz Wilczyński.

Polska animacja to uznana marka na całym świecie, czego najbardziej spektakularnym dowodem oscarowe statuetki dla „Tanga” Zbigniewa Rybczyńskiego oraz polsko-brytyjskiego „Piotrusia i wilka” Suzie Templeton czy nominacje do tej zaszczytnej nagrody dla „Katedry” Tomasza Bagińskiego oraz polsko-brytyjskiego „Twojego Vincenta” Doroty Kobieli i Hugh Welchmana. „Anima w Kosmosie” to dziewięć atrakcyjnych wieczorów, podczas których najlepszym polskim filmom animowanym towarzyszyć będą spotkania z ich autorami. Gospodarzem cyklu jest Jerzy Armata, autor wielu książek poświęconych animacji.

Każdy z seansów to trwające około 3 godzin spotkanie, gdzie najwybitniejszy znawca polskiej animacji, Jerzy Armata, konsekwentnie będzie przeprowadzał lekcje historii polskiej animacji, bazując na swojej wiedzy i ponad 40 letnim doświadczeniu w branży. Każdemu ze spotkań towarzyszyć będzie prezentacja kilkunastu krótkometrażowych animacji, a gośćmi będą artyści - legendarni twórcy animacji, m.in. Piotr Dumała i Mariusz Wilczyński, który jest autorem oprawy graficznej cyklu.

Podczas trzeciego spotkania zaprezentujemy:
Czasy przeszły, 1998, 5’
From the Green Hill, 1999, 6’
Szop, Szop, Szop, Szopę…, 1999, 13’
Mojej mamie I sobie, 2000, 3’
Wśród nocnej ciszy, 2000, 3’
Śmierć na pięć, 2002, 4’
Niestety, 2004, 13’
Kizi Mizi, 2007, 20’


Mariusz "Wilk" Wilczyński - polski reżyser animacji, malarz, performer, scenograf. Twórca ponad 200 tzw. „Księgoklipów”, czyli wideoklipów do książek. W 2014 odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Ukończył na łódzkiej ASP malarstwo w pracowni prof. Stanisława Fijałkowskiego i drzeworyt w pracowni prof. Andrzeja Mariana Bartczaka (1986). W początkowym okresie po studiach był aktywny jako malarz i performer. Dopiero dziesięć lat po dyplomie, od 1996 zaczął interesować się filmem animowanym, będąc w tej dziedzinie absolutnym samoukiem. Praktyczną szkołą animacji były dla niego lata 1996–2000, kiedy co tydzień rysował wymyślone przez siebie „Księgoklipy” dla programu Goniec Kulturalny (TVP1) oraz teledyski animowane, za które w latach 1996–2001 zdobył 6 nagród na Festiwalu Yach Film. Wykładał animację klasyczną na Kunstuniversitat w Linzu (2003–2005) i na ASP w Łodzi (2003–2007), a od października 2007 uczy animacji klasycznej w PWSFTViT w Łodzi. Prowadził w TVP wraz z Agnieszką Szydłowską program poświęcony zjawiskom we współczesnej kulturze i sztuce Po godzinach (2005-2006). Był autorem animowanej oprawy plastycznej kanału TVP Kultura od początku istnienia stacji (kwiecień 2005) do maja 2010. Wilczyński tworzy swoje filmy sam: jest autorem scenariuszy, reżyserem, bardzo charakterystycznym rysownikiem, animatorem, operatorem kamery, nierzadko autorem muzyki. Często stosuje osobliwy, nadrealny tok narracji, oparty na logice sennych skojarzeń. Realizuje swoje animacje w oryginalnej, wymyślonej przez siebie technice. To wszystko stanowi o niezwykle wyrazistym, bardzo autorskim i osobistym idiomie artysty, dzięki któremu jego filmy są natychmiast rozpoznawalne. Przy swoich filmach często współpracował z Tomaszem Stańką. Do filmu nad którym pracuje od 2006 roku („Zabij to i wyjedź z tego miasta”) muzykę skomponował i nagrał solo na gitarze elektrycznej lider legendarnej grupy Breakout, Tadeusz Nalepa. Premiera filmu planowana jest w 2019 roku.

W opinii Witolda Giersza (bohatera drugiego spotkania Animy w Kosmosie!), współtwórcy polskiej szkoły animacji i nestora światowej animacji: „Wilczyński odważył się zerwać z obowiązującymi kanonami w animacji i wypracował własny styl opowiadania filmowego. W dodatku nieustannie poszukuje nowych środków wyrazu, a to już samo w sobie jest bardzo ważne”. Krytycy zaliczają Wilczyńskiego do nurtu animacji artystycznej i eksperymentalnej. Od połowy 2007 artysta ponownie zaktywizował działalność performerską tworząc wyświetlane na wielkich ekranach seanse rysowania i animacji na żywo. Do swoich performance (nazywanych: WILKANOC) zaprasza muzyków z którymi tworzy w pełni improwizowane spektakle. W pokazach Wilczyńskiego udział brali min.: Hong Kong Philharmonic Orchestra, Membres de l’Orchestre de Chambre de Paris, Membres de l'Ensemble de Tokyo,  L’Orchestre de Chambre de Geneve, Orkiestra Sinfonia Varsovia, pianista Boris Berezovsky, Tomasz Stańko, Michał Urbaniak, Leszek Możdżer, Wojciech Waglewski, VOO VOO, Pink Freud, Fisz Emade / Tworzywo Sztuczne, Fisz Emade / Kim Nowak, Pogodno, Małe Instrumenty, Mateusz Pospieszalski, Ziut Gralak, Włodzimierz Kiniorski. Mariusz Wilczyński jest pierwszym i dotąd jedynym polskim autorem filmów animowanych, który miał indywidualny, retrospektywny przegląd swoich filmów w Museum of Modern Art w Nowym Jorku (7 maja 2007) oraz pierwszym autorem animacji z Polski, którego film wyświetlano w The National Gallery w Londynie (24 listopada 2007).

Joshua Siegel – kurator ds. filmu w The Museum of Modern Art, rekomendując pokaz Mariusza Wilczyńskiego, powiedział: „Wilczynski należy do najwybitniejszych obecnie artystów animacji na świecie”. The New York Times nazwał Mariusza Wilczyńskiego „jednym z najważniejszych współczesnych twórców animacji artystycznej”

Jerzy Armata - krytyk filmowy i muzyczny, dziennikarz, pedagog. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1977). W latach 1977-1990 kierownik Działu Filmów Oświatowych i Festiwali w Okręgowym Przedsiębiorstwie Rozpowszechniania Filmów w Krakowie. W latach 1985-1991 – adiunkt w Pracowni Filmu Animowanego krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1991 r. – redaktor w Studiu Filmów Animowanych w Krakowie, w latach 1992-2011 – redaktor w krakowskim oddziale „Gazety Wyborczej". Od 2012 – redaktor naczelny „Magazynu Filmowego SFP”. Współpracuje m.in. z „Kinem”, „TVPro”, portalfilmowy.pl. Laureat nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za publikacje poświęcone polskiemu filmowi animowanemu (1989) oraz nagrody SDP dla najlepszego publicysty Małopolski (2012). Autor cykli telewizyjnych poświęconych filmom krótkometrażowym („Małe Kino", „Dwóch ludzi z filmem", „Anima"), felietonista Radia Kraków.
Selekcjoner i juror wielu festiwali filmowych. Członek Rady Programowej Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Dyrektor artystyczny Tarnowskiej Nagrody Filmowej, uhonorowanej w 2011 roku nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii najlepsze wydarzenie krajowe. Twórca Akademii Filmowej w Tarnowie, nominowanej w roku 2010 do nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii edukacja młodego widza. Ekspert Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Wiceprzewodniczący krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Filmowców Polskich, członek zarządów: Koła Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży oraz Sekcji Filmu Animowanego SFP.
Autor monografii: Studio Filmów Animowanych w Krakowie (1995) oraz Filmowy Tarnów. 25 lat Tarnowskiej Nagrody Filmowej (2012), współtwórca wielu książek (m.in. Kino końca wieku (2000), Kręci nas Zebra. 20 lat Studia Filmowego Zebra (2008), Historia kina polskiego (2006), Polski film animowany (2008), Amerykański sen (2009), encyklopedii – m.in. Encyklopedia kina (2003), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Film. Kinematografia (1994), Aktualizacje encyklopedyczne. Suplement do Wielkiej ilustrowanej encyklopedii powszechnej Wydawnictwa Gutenberga, t. 8, Film (1997), Encyklopedia Krakowa (2000), leksykonów i katalogów o tematyce filmowej. Kurator retrospektyw twórczości mistrzów polskiej animacji na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Era Nowe Horyzonty: w 2007 – Juliana Józefa Antonisza, w 2008 – Alexandra Sroczyńskiego (z tej okazji – książka Kino-Olo, czyli Alexander Sroczyński Show), w 2009 – Piotra Dumały (której towarzyszyła książka Śnione filmy Piotra Dumały), w 2010 – Daniela Szczechury (książka Hobby animacja. Kino Daniela Szczechury), w 2011 – Mariusza Wilczyńskiego (książka Z Armatą na Wilka. Animowany blues Mariusza Wilczyńskiego, uhonorowana Nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej), w 2012 – Witolda Giersza (książka Witold Giersz – malarz ekranu napisana wspólnie z Joanną Prosińską-Giersz). Współautor – z Natalią Chojną – wystawy (i towarzyszącego jej albumu) 65 lat polskiej animacji dla dzieci.
(za akademiafilmupolskiego.pl)