Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Rodzina w kinie: Cudowny chłopak. Biały ptak
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
2024. ROK Z KINEM AZJI: Duch
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Rodzina w kinie: Kicia kocia w przedszkolu
RODZINA W KINIE
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Back to Black. Historia Amy Winehouse
Tajemniczy świat Arrietty (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Tajemniczy świat Arrietty (dwulektor)
2024. ROK Z KINEM AZJI
Back to Black. Historia Amy Winehouse
LEKCJE FILMOWE: Tylko kochankowie przeżyją
LEKCJE FILMOWE, czyli jak czytać kino
PORA DLA SENIORA: Bękart
Pora Dla Seniora
MODOWY KLUB FILMOWY: Okno na podwórze
MODOWY KLUB FILMOWY
Spirited Away: W krainie bogów (napisy)
2024. ROK Z KINEM AZJI
8 kobiet
8 femmes
"8 kobiet" to bijąca rekordy popularności w rodzimej Francji (w pierwszym tygodniu wyświetlania film ten obejrzało ponad milion widzów – jest to drugi wynik w historii Francji, lepszy niż ten uzyskany przez "Amelię"), wysmakowana stylistycznie i wizualnie komedia o kobietach, z intrygą kryminalną w tle.
W rolach głównych występuje osiem najwybitniejszych aktorek francuskiego kina: mi.in. Catherine Deneuve, Isabelle Huppert, Emmanuelle Béart i Fanny Ardant, reprezentujących w tym filmie osiem różnych typów kobiet, osiem wymiarów kobiecości, osiem kobiecych tajemnic. Do tego, każda z gwiazd wykonuje w trakcie filmu znaną francuską piosenkę we własnej aranżacji.
Środek zimy. Domostwo na odludziu. Osiem kobiet – żona, siostra, kochanka, córki, służące – podejrzanych jest o zabójstwo pana domu. Każda ma motyw, by zabić, każda ma alibi... Każda ma sekret. Jedna jest winna. Która?
Trup mężczyzny to jednak zaledwie pretekst, by największe gwiazdy francuskiego kina ukazały w całym blasku i złożoności tajemnicę wiecznej kobiecości.
8 ATUTÓW "8 kobiet"
Obsada. We Francji okrzyknięto ją castingiem stulecia. Jak mówi Ozon, plan filmu przypominał arenę cyrkową: osiem wielkich aktorek w jednym pokoju, jak osiem groźnych bestii gotowych pożreć się nawzajem!
Scenariusz. Za jego podstawę posłużyła bulwarowa sztuka Roberta Thomasa z 1961 roku. Jak pisze amerykański krytyk, 8 kobiet sprawia wrażenie, jakby sfilmowano kryminał Agathy Christie stosując się ściśle do zasad zaczerpniętych z podręcznika „Jak szokować strasznych mieszczan”.
Styl. Genialna stylizacja na lata 50.: wnętrza, dekoracje, kostiumy. Słowem, Francja elegancja!
Kobiety. Ozon ukazał osiem różnych typów kobiet, osiem odcieni kobiecości, osiem kobiecych tajemnic. W ciągu jednej nocy kobiety obnażają swoje prawdziwe oblicza i pozwalają nam dowiedzieć się o nich wszystkiego.
Uczta dla miłośników kina. Film jest pełen niespodzianek, gdyż każda bohaterka niepokojąco przypomina jakąś inną aktorkę z jakiegoś innego, dobrze znanego filmu. Sytuacje, nastroje, dialogi subtelnie nawiązują do amerykańskich melodramatów i musicali z lat 50., do dzieł Fassbindera, Buñuela, Cukora, Truffauta. Proszę się uważnie przyjrzeć zdjęciu, które wypada z fartuszka pokojówki...
Piosenki. Zrazu historia zdaje się dość niepoważna, obliczona na pobłażliwy śmiech i półwzruszenie. Wrażenie się zmienia, gdy Firmine Richard śpiewa piosenkę Pour ne pas vivre seule, Danielle Darrieux zaś Il n’y a pas d’amour hereux.
Niejednoznaczność. Z jednej strony to urocza czarna komedia, okraszona życiową mądrością, że prawdy w całej jaskrawości nie zniesie nikt. Ale z drugiej: opowieść o zdradzie, szantażu, wybujałych i niezdrowych apetytach seksualnych, morderstwie...
Odwaga i subtelność. Reżyser przeplata komedię z dramatem, piękno z kiczem, delikatność z okrucieństwem. A przy okazji zadaje widzom pytanie: czy więcej tu podziwu i miłości do kobiet czy sprytnie zakamuflowanej mizoginii...
(materiały dystrybutora)