sala
Solaris
sala
Nostromo

2024 ROK Z KINEM AZJI: Zabójczyni

Nie yin niang

Wydarzenie w cyklu:
Kraj, rok:
Tajwan, Chiny, Hong Kong, Francja, 2015
Gatunek:
dramat
Reżyseria:
Hou Hsiao-hsien
Scenariusz:
Hou Hsiao-hsien, Chu Tien-wen, Hsieh Hai-meng, Zhong Acheng
Producent:
SpotFilms, Central Motion Pictures, Sil-Metropole Organisation
Obsada:
Shu Qi, Chang Chen, Zhou Yun
Czas trwania:
105 min.
Format:
kie.
Wydarzenie archiwalne
Opis

SEANS Z PRELEKCJĄ SŁAWOMIRA WASIŃSKIEGO (blog Wchłonięty przez Orient)
9 stycznia, wtorek, godz. 18:30

dodatkowe seanse filmu w dniach 20.01, 22.01, 24.01, 26.01, seans z prelekcją wyłącznie w dniu 9.01.2024

Hou Hsiao-hsien, najbardziej znany po Angu Lee reżyser z Tajwanu, jest uwielbiany przez europejskich widzów i krytyków oraz fetowany na najważniejszych światowych festiwalach.

Jego najnowsze dzieło to opowieść o pięknej zabójczyni, która otrzymuje zadanie, by zgładzić ukochanego. „ZABÓJCZYNI” jest wielkim hołdem dla gatunku wuxia - opowieści o legendarnych wojownikach i mistrzach walk wushu. …Historia rozgrywa się w Chinach dynastii Tang. Dziesięcioletnia dziewczynka trafia do klasztoru, w którym zostaje wyszkolona na profesjonalną zabójczynię. Po latach powraca w rodzinne strony, by zrealizować tajną misję. Jej lojalność zostaje wystawiona na ciężką próbę – celem jest miły jej sercu książę… Klasyczną dworską intrygę reżyser opowiada w autorski sposób. Historię o honorze, zdradzie i wierności Hou rozpisuje na detale: spojrzenia zza zasłon, obserwowane z daleka spotkania, chwile milczenia zawieszone pomiędzy słowami. Nie brakuje oczywiście sekwencji walk, fenomenalnie sfotografowanych przez autora zdjęć do „Spragnionych miłości” Wong Kar-waia.


GŁOSY PRASY „Zabójczyni” osiąga szczyty filmowego wyrafinowania, niewielu filmowców jest do tego zdolnych. Boston Globe Strona wizualna spycha wszystko na dalszy plan i sprawia, że „Zabójczyni” jest filmem niezapomnianym. Seattle Times WYWIAD Z REŻYSEREM (fragmenty) - Akcja twojego filmu dzieje się w IX wieku, pod koniec panowania dynastii Tang (618-907). To okres, w którym powstawały krótkie opowiadania, znane jako chuanqi. Czy stanowiły one inspirację podczas prac nad „Zabójczynią”? - Znałem i uwielbiałem chuanqi z czasów dynastii Tang jeszcze w liceum i przez długi czas marzyłem o przeniesieniu ich na ekran.


„Zabójczyni” inspirowana jest jedną z takich opowieści. Można powiedzieć, że z niej zaczerpnąłem dramaturgiczny pomysł (…). Interesowało mnie też polityczne tło tamtych czasów. A był to okres chaosu, kiedy wszechwładny dwór Tang zagrożony był przez zarządców prowincji kwestionujących autorytet cesarza. Część prowincji próbowała nawet siłą dokonać secesji. Paradoksalnie te zbuntowane regiony i ich garnizony stworzone zostały przez dynastię Tang, by chronić imperium przed zagrożeniem z zewnątrz. Po serii rebelii na prowincji w ostatnich latach IX wieku dynastia upadła w 907 roku, a jej imperium się rozpadło. - W „Zabójczyni” jest wiele postaci kobiecych. - Zawsze biorę stronę kobiet. Ich świat, ich psychika zawsze wydawały mi się dużo bardziej interesujące. Kobiety mają własną wrażliwość i bardziej kompleksowy sposób myślenia. Intryguje mnie sposób, w jaki odnoszą się do rzeczywistości. Można powiedzieć, że uczucia kobiet są wyrafinowane i ekscytujące, podczas gdy mężczyźni dążą do racjonalności i są raczej nudni. Co więcej, każda kobieta różni się znacząco od innej. W filmie żona księcia Tiana nie cofnie się przed niczym, by chronić interesy klanu Weibo. Zabójczyni dla odmiany jest rozdarta pomiędzy obowiązkiem – powinna bezrefleksyjnie wykonywać rozkazy – a uczuciem, które żywi dla mężczyzny, którego ma zabić. Niezależne, zdeterminowane, samotne – to trzy podstawowe cechy moich kobiecych bohaterek.

o prelegencie:
Sławomir Wasiński jest filmoznawcą, historykiem filmu, badaczem kina azjatyckiego i krytykiem filmowym. Ukończył filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Interesuje go kino z każdego zakątka świata, ale specjalizuję się w kinematografii azjatyckiej. Interesuje się także kinem dokumentalnym, fantastyką, sci-fi i horrorem w każdym wydaniu. Publikował m.in. na portalach Filmweb, Stopklatka, 5kilo kultury, a także w czasopismach: „Litteraria Copernicana”, „Media – Kultura – Komunikacja Społeczna”, „EKRANy”, „Torii”, „Verte”, „Kontrast”. Jest autorem książek pt. „O kinie wartościowym” (2010) i „Buntownik neonowego boga. O kinowej i telewizyjnej twórczości Tsai Ming-lianga” (2013), a także współautorem publikacji „Cicha eksplozja. Nowe kino Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej” (tom I, 2016) i „Made in Hong Kong. Kino czasu przemian” (2019). Na portalu Bad Taste tworzył cykl zatytułowany Fraktale Azji, który kontynuuje na swoim blogu filmowym o nazwie Wchłonięty przez Orient. Współpracuje z festiwalami filmowymi: Pięć Smaków, Nowe Horyzonty oraz Ars Independent. Pracuje nad książką opisującą temat poetyki kina samurajskiego.
 

Zwiastun
Fotosy