Przeżyć: metoda Houellebecqa
Godziny + spotkanie z prof. Tadeuszem Sławkiem
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
Aktorka + spotkanie z reżyserką Kingą Dębską
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
PREMIERA filmu „Dzikie róże” + spotkanie z reżyserkami Karoliną Bielawską i Anną Jadowską
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
Przeżyć: metoda Houellebecqa
Moja matka + spotkanie z Marcinem Wichą
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
Przeżyć: metoda Houellebecqa
Lekcje filmowe + film Mroczny przedmiot pożądania
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Przeżyć: metoda Houellebecqa
Przeżyć: metoda Houellebecqa
SPOTKANIE z reżyserem Januszem Zaorskim + film POKOLENIA
Anioł zagłady
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
PREMIERA filmu „Wieża. Jasny dzień”
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
Pokaz filmów krótkometrażowych w reż. Agnieszki Osieckiej + spotkanie z Agatą Passent
INNA. KOBIETY PRZEŁAMUJĄ TABU
Pora dla seniora: Historia Pewnego Życia
Pora Dla Seniora
NT LIVE: Rozenkranc i Gildenstern nie żyją
Spektakl – Transmisje z National Theatre w Londynie
Spotkanie z reżyserem BODO KOXEM + film Człowiek z magicznym pudełkiem
KOMEDIA FRANCUSKA: Mizantrop
SPEKTAKL – TRANSMISJA Z PARYŻA – Comédie-Française
Myślenie według wartości. Debata IV: godność | film JOHNNY POSZEDŁ NA WOJNĘ
XXVI FESTIWAL ARS CAMERALIS: Pippi Langstrumpf
Ars Cameralis
Anioł zagłady [opera]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
NT LIVE: Opętanie
Spektakl – Transmisje z National Theatre w Londynie
NT LIVE: Amadeusz
Spektakl – Transmisje z National Theatre w Londynie
KOMEDIA FRANCUSKA: Cyrano de Bergerac
SPEKTAKL – TRANSMISJA Z PARYŻA – Comédie-Française
NT LIVE: Wieczór Trzech Króli
Spektakl – Transmisje z National Theatre w Londynie
Tosca
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Napój miłosny
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Cyganeria
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Semiramida
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Tak czynią wszystkie albo Szkoła kochanków
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Śmietanka towarzyska
Café Society
„ŚMIETANKA TOWARZYSKA”, nowa komedia romantyczna napisana i wyreżyserowana przez Woody’ego Allena, jest już 46. filmem tego twórcy. Akcja rozgrywa się w latach 30. ubiegłego stulecia, a jej tłem są modne kluby nocne, eleganckie przyjęcia i malownicze zakątki Nowego Jorku i Los Angeles.
…Bobby jest wrażliwym romantykiem z Bronxu. Licząc na spełnienie marzeń o wielkiej karierze, wyrusza w podróż do Los Angeles, gdzie zaczyna pracę u swojego wujka Phila – agenta topowych gwiazd Hollywood. Na miejscu poznaje piękną sekretarkę Vonnie. Chłopak bez pamięci zakochuje się w dziewczynie, nie wiedząc jeszcze, że ta znajomość wywróci jego życie do góry nogami…
Osadzona w Nowym Jorku oraz Hollywood, opowieść ta stanowi panoramę losów wielu postaci, wśród których znajdują się zarówno wielkie gwiazdy kina, poszukujący nowych podbojów milionerzy oraz uwielbiający towarzyski zgiełk amanci, jak i intelektualni profesorowie, normalne pracujące dziewczyny oraz prości chłopcy aspirujący do podboju otaczającego ich świata. Tak szeroki zakres społeczny był wpisany w scenariusz filmu od samego początku. „Gdy pisałem scenariusz, starałem się nadać mu struktury klasycznej powieści”, wyjaśnia Woody Allen. „Podobnie jak w opowieści snutej w książce, narracja w Śmietance towarzyskiej nie pędzi na złamanie karku, a wręcz zatrzymuje się na dłuższe chwile, by skupić się na jakiejś scenie (…).
„ŚMIETANKA TOWARZYSKA”, nie jest jednak wyłącznie filmowym kalejdoskopem motywów i wątków. Pewna historia wybija się nieznacznie ponad pozostałe. Chodzi o Bobby'ego Dorfmana, wywodzącego się z Bronksu ambitnego chłopaka, którego marzenia zaciągnęły najpierw na drugi koniec Stanów Zjednoczonych, do Hollywood, a później z powrotem do rodzinnego Nowego Jorku. „Opowieść o Bobbym jest klasyczną historią miłosną, a on sam stanowi narracyjny fundament, na którym opiera się cała reszta filmu”, objaśnia scenarzysta i reżyser, Woody Allen. „Nie oznacza to natomiast, że jest ważniejszy od pozostałych postaci. Wszyscy inni odpowiadają za klimat opowiadanej historii, tworzą filmową materię, która kreuje ekranowe emocje i uniesienia”.
Podobnie jak w wielu klasycznych powieściach, wszystkie wątki „ŚMIETANKI TOWARZYSKIEJ”, snuje odpowiednio wysławiający się narrator, stanowiący w tym przypadku alter ego samego autora filmu. Z tego względu Allen zadecydował, że sam podejmie się tego wyzwania i użyczył narratorowi własnego, rozpoznawalnego przez każdego miłośnika kina głosu. „Zatrudniłem sam siebie z jednego powodu – doskonale wiedziałem, w jaki sposób chciałbym, żeby narrator modulował głos, w jaki sposób akcentował różne frazy, słowa czy spółgłoski”, opowiada Allen. „Uznałem, że skoro napisałem już kiedyś książkę, będzie tak, jakbym czytał własną powieść”.
Oryginalny tytuł „Café Society” (pol. „śmietanka towarzyska”) odnosi się do bywalców i bywalczyń salonów, arystokratów, artystów oraz celebrytów, którzy w ostatnich dekadach XIX wieku i pierwszych kilkudziesięciu latach XX stulecia gromadzili się tłumnie w modnych kawiarenkach i restauracjach Nowego Jorku, Paryża oraz Londynu. Określenie to zyskało na popularności w latach 30. XX wieku w Nowym Jorku, mieście wychodzącym z dopiero co zakończonego okresu Prohibicji oraz wstępującym bezceremonialnie na ścieżkę dziennikarstwa tabloidowego, którego przedstawiciele z wielką chęcią pisywali o poczynaniach ludzi należących do „śmietanki towarzyskiej”.
