sala
Solaris
sala
Nostromo

Pokolenie

Pokolenie

Wydarzenie w cyklu:
Kraj, rok:
Polska, 1955
Reżyseria:
Andrzej Wajda
Scenariusz:
Bohdan Czeszko
Producent:
Wytwórnia Filmów Fabularnych (Wrocław)
Obsada:
Tadeusz Łomnicki, Urszula Modrzyńska, Tadeusz Janczar, Roman Polański, Zbigniew Cybulski
Czas trwania:
83 min.
Wydarzenie archiwalne
Opis
Andrzej Wajda. Retrospektywa. Projekcje w ramach wydarzeń towarzyszących wystawie w Muzeum Śląskim - PERSPEKTYWA WIEKU DOJRZEWANIA.

Wystawa prezentuje twórczość trojga przedstawicieli pokolenia „zarażonych wojną”: malarza Andrzeja Wróblewskiego (1927–1957), rzeźbiarki Aliny Szapocznikow (1926–1973) i reżysera Andrzeja Wajdy (1926–2016). Łączy ich nie tylko zbliżona data urodzenia i wczesna utrata ojca, ale też podobieństwo doświadczeń związanych z miejscem i czasem dojrzewania: okresem II wojny światowej w okupowanej Polsce. To, czego byli uczestnikami i świadkami, naznaczyło w sposób bardzo szczególny zarówno ich życie, jak i twórczość. Kuratorem wystawy jest ANDA ROTTENBERG

Filmy Andrzeja Wajdy cieszą się uznaniem na całym świecie od półwiecza. Jednak zderzenie dzieł trojga artystów odbędzie się po raz pierwszy. Jej zamysł ogniskuje się na jednoczącym czynniku, określonym jako „perspektywa wieku dojrzewania”. Taki punkt widzenia stwarza szansę na rewizję dotychczasowego podejścia do wielu dzieł, ich ponowne odczytanie i zreinterpretowanie.

POKOLENIE reż. Andrzej Wajda, Polska 1954, 83 min

w rolach gł. Tadeusz Łomnicki, Urszula Modrzyńska, Tadeusz Janczar, Roman Polański, Zbigniew Cybulski

Debiutancki film Andrzeja Wajdy powstawał w niezwykłej atmosferze. Realizowali go ludzie bardzo młodzi (sam reżyser był wówczas jeszcze studentem) i pełni zapału, głodni nowych jakości artystycznych, opozycyjnych wobec "propagandowo-produkcyjnych" zadań sztuki. Wokół  Wajdy skupiło się wiele przyszłych znakomitych nazwisk polskiego, a nawet światowego kina.

W warstwie fabularnej "Pokolenie" jest opowieścią o grupie lewicujących młodych ludzi, zaangażowanych w konspiracyjną walkę z hitlerowskim okupantem. Nieskomplikowana historia, miejscami z konieczności nagięta do socrealistycznych rygorów, pozwoliła reżyserowi mistrzowsko oddać klimat moralny, któremu podlegali polscy dwudziestolatkowie w czasie okupacji. Wajda wykreował bohaterów czystych moralnie, lecz nie naiwnych czy infantylnych. Przeciwnie - żyjących w obliczu codziennie dokonującej się apokalipsy, świadomych otaczającego ich barbarzyństwa, doświadczających cierpienia i niejednej tragedii. Być może dlatego, po prawie 50 latach, debiutancki film Wajdy jako nieliczny z tego okresu wytrzymuje próbę czasu.
Fotosy