Rodzina w kinie: Kapitan Morten i Królowa Pająków
RODZINA W KINIE
Rodzina w kinie: Misja Yeti
RODZINA W KINIE
ANIMA W KOSMOSIE: Julian Józef Antonisz – ten paranoiczny świat w swym pulsującym odbiciu
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Ostatni cesarz
W blasku Oscarów
Nikt nie woła
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Rodzina w kinie: Dzieci z Bullerbyn
RODZINA W KINIE
Ludzie z pociągu
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Rodzina w kinie: Kacper i Emma szukają skarbu
RODZINA W KINIE
ANIMA W KOSMOSIE: Hobby animacja – kino Daniela Szczechury
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Rodzina w kinie: Blanka
RODZINA W KINIE
Rodzina w kinie: Co w trawie piszczy
RODZINA W KINIE
Milczenie (Rok z Kazimierzem Kutzem)
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Rodzina w kinie: Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai. Sekret rodziny Von Broms
RODZINA W KINIE
ANIMA W KOSMOSIE: Śnione światy Piotra Dumały
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Ktokolwiek wie…
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
ANIMA W KOSMOSIE: Kino-olo, czyli Alexander Sroczyński Show
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
ANIMA W KOSMOSIE: Młoda polska animacja – TOP10
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Znikąd donikąd
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Paciorki jednego różańca
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Na straży swej stać będę
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Wkrótce nadejdą bracia
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Zawrócony
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Sanatorium pod klepsydrą
Witold Sobociński. Filmowe obrazy
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu: Lista Schindlera
Carmen [sezon 2018-19]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Wielki, zły lis i inne opowieści
Ferie zimowe 2019 w Kosmosie
Kapitan Morten i Królowa Pająków
Ferie zimowe 2019 w Kosmosie
Córka pułku [sezon 2018-19]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Walkiria [sezon 2018-19]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Dziewczyna z Dzikiego Zachodu [sezon 2018-19]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Dialogi karmelitanek [sezon 2018-19]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Sól ziemi czarnej
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Perła w koronie
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Paterson
Paterson
Legendarny buntownik amerykańskiego kina Jim Jarmusch, na przekór dyktatowi konsumpcji i efekciarstwa, nakręcił film fabularny „PATERSON”, będący pochwałą zwyczajności. Ten niezależny twórca stworzył pełną humoru opowieść o tym, że życie jest poezją i każdy może odnaleźć szczęście na swój sposób.
…Paterson jest kierowcą miejskiego autobusu. Niczego mu nie brakuje. Kocha swoją pełną szalonych pomysłów żonę, która każdego dnia tworzy nowy plan na przyszłość. Mężczyzna ma czas na swoją pasję (pisanie wierszy), spacery z psem i spotkania z grupą zaprzyjaźnionych ekscentryków. Jest wśród nich przeżywający zawód miłosny kompan od kufla, wyzwolona singielka przesiadująca wieczorami w barze, czy wiecznie narzekający kolega z pracy, który zazdrości Patersonowi pogody ducha. Jednak na skutek zabawnego zbiegu okoliczności stoicki spokój tytułowego bohatera zostaje poddany próbie...
Kiedy do sieci trafiły pierwsze informacje o nowym filmie Jarmuscha, niektórzy miłośnicy poezji zastanawiali się, czy ma on coś wspólnego z pięcioczęściowym poematem „Paterson” Williama Carlosa Williamsa. Z pewnością nie jest to adaptacja tego utworu, ale obraz wiele łączy z dokonaniami amerykańskiego poety. - Nie musisz niczego wiedzieć o Williamie Carlosie Williamsie, aby zobaczyć ten film. Ale jeśli znasz Williama Carlosa Williamsa, może wtedy film będzie dla ciebie głębszy. Może też ktoś, kto nigdy nie słyszał o Williamie Carlosie Williamsie, zobaczy nasz film i postanowi dowiedzieć się o nim czegoś więcej, co oznaczałoby, że zrobiliśmy coś dobrego – mówi sam Jarmusch. Poemat „Paterson” stanowi swoistą kronikę tytułowego miasta, w pobliżu którego mieszkał William Carlos Williams i gdzie dorastał Allen Ginsberg. Akcja filmu Jarmuscha również została ulokowana w Paterson. Reżyser wyjaśnia, że przed laty zaczął interesować się historią tego bardzo dziwnego miasta niedaleko Nowego Jorku, które było niejako zapomniane. - W Nowym Jorku nikogo ono nie obchodzi. Nikt nie mówi o Paterson – zauważa Jarmusch.
Czy „PATERSON” ma coś wspólnego z poematem Williama Carlosa Williamsa o tym samym tytule? Bohaterem filmu jest tytułowy skromny kierowca autobusu, który żyje nieśpiesznym rytmem wyznaczanym przez poranny pocałunek z żoną Laurą, pracę i wieczorne spotkania przy piwie z grupą typowo jarmuschowskich ekscentryków. W tych codziennych rutynach towarzyszy mu notes, w którym zapisuje swoje obserwacje i refleksje pod postacią wierszy.
REŻYSER O FILMIE:
„Paterson” to spokojna historia. Jej główni bohaterowie nie mają żadnym dramatycznych konfliktów. Struktura filmu jest prosta – śledzimy życie bohaterów przez siedem dni. „Paterson” jest w zamierzeniu celebracją poezji, kryjącej się w drobiazgach, zmianach, codziennych relacjach z innymi. To odtrutka na mroczne, trudne kino pełne problemów bądź akcji. To film, który powinien przepłynąć obok widza, jak obrazy obserwowane przez szybę miejskiego autobusu, jak mechaniczna gondola poruszająca się przez małe, zapomniane miasto. - Wielu krytyków uważa, że to twój najbardziej osobisty film. Co o tym myślisz? -Sam nie wiem. Przy poprzednim filmie – „Tylko kochankowie przeżyją” – wszyscy mówili: to jego najbardziej osobisty film. Pamiętam też opinie przy okazji premiery „Broken Flowers”: w końcu zrobił swój najbardziej osobisty film. Trudno mi się więc odnosić do takich opinii i porównywać moje filmy, mogę tylko podążać za swoim instynktem.
