Rok z Federico Fellinim
20.01 – 10.12.2020
……………………………
Autorzy biografii Federico Felliniego od zawsze mieli kłopot z wiarygodnością opowieści włoskiego Mistrza o własnym życiu. Rozliczne wersje życiorysu obrosły w legendę, powtarzane anegdoty istnieją niezależnie od faktów. Jedno jest pewne – jeden z największych wizjonerów w dziejach kina przyszedł na świat 20 stycznia 1920 roku w Rimini. Z okazji setnej rocznicy urodzin reżysera Kino Kosmos przygotowało całoroczną retrospektywę jego twórczości, począwszy od „Białego szejka” (1952), drugiego pełnometrażowego filmu w jego dorobku, po „Miasto kobiet” (1980).
Jego nazwisko jest symbolem kina autorskiego, pełnego fantazji, metaforycznych znaczeń i obrazów wielkiej urody, które zapadają widzom w pamięć. Fellini udowadnia, że wyobraźnia nie ma granic, a technikę filmową można podporządkować wysnutym z rozlicznych inspiracji osobistym wizjom. Jest uważany za reżysera wszech czasów, który wywarł wielki wpływ na całe pokolenia twórców filmowych. Jego filmy zajmują czołowe miejsca w rankingach arcydzieł sztuki filmowej, choćby tych opracowanych przez redakcje „Cahiers du cinéma” czy „Sight&Sound”. Jego filmy w otrzymały w sumie 12 nominacji do Oscara, zdobywając aż 4 statuetki w kategorii „najlepszy film nieanglojęzyczny” (za „La stradę”, „Noce Cabirii”, „Osiem i pół” i „Amarcord”). W 1993 roku nagrodzono go Honorowym Oscarem za całokształt twórczości.
Fellini zaludnia swoje filmy rozbitkami życiowymi, wędrownymi artystami, wałkoniami i różnej maści uwodzicielami. Czyni bohaterami oszustów, prostytutki, a miejscem akcji często prowincjonalne miasteczka lub peryferie stolicy. Rola sztuki i artysty to powtarzający się motyw jego twórczości, a większość jego filmów ma silny rys autotematyczny i autobiograficzny. Jest niezrównanym obserwatorem włoskiej ulicy i jej mieszkańców, a jednocześnie błyskotliwym recenzentem współczesnej kultury i odkrywcą ludzkiej duszy.
……………………………
21 maja | czwartek | 18.30
Giulietta i duchy
Francja, Włochy, RFN 1965, 137 min
wyst. Giulietta Masina, Sandra Milo, Valentina Cortese, José Luis de Villalonga
Artystyczna analiza sytuacji społecznej włoskiej kobiety. Giulietta, niezadowolona ze swojego życia, zaniedbywana przez męża, pełna lęków, zaczyna uczestniczyć w seansach spirytystycznych. Wkrótce zaczynają prześladować ją tajemnicze wizje, dzięki którym kobieta zaczyna skupiać się na sobie i swoich emocjach. Fellini po raz pierwszy w pełnym metrażu wykorzystuje tu taśmę barwną, za pomocą kolorów i muzyki tworząc sugestywną, surrealistyczną przestrzeń świata wewnętrznego bohaterki, zaludnianego przez duchy przeszłości.
