Ta strona korzysta z plików cookie, abyśmy mogli zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o plikach cookie są przechowywane w Twojej przeglądarce i wykonują takie funkcje, jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje strony internetowej są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Podróże z Albertem | pokaz filmu interaktywnego dla dzieci
Wydarzenia specjalne
Filmowe popołudnie dla dzieci: Zabawy Bolka i Lolka
FILMOWE POPOŁUDNIE DLA DZIECI
Rodzina w kinie: Szkoła magicznych zwierząt. Tajemnica szkolnego podwórka [obowiązują zapisy na warsztaty]
RODZINA W KINIE
Strefa interesów – seans z prelekcją
Wydarzenia specjalne
Rodzina w kinie: Cudowny chłopak. Biały ptak
RODZINA W KINIE
PRZEDPREMIERA: Perfect Days
2024. ROK Z KINEM AZJI
JachtFilm 2024. KARNET
JachtFilm
JachtFilm 2024. Dzień 1 – 6.04
JachtFilm
JachtFilm 2024. Dzień 2 – 7.04
JachtFilm
Perichola [J. Offenbach] retransmisja operetki | sezon 2023-24
Opera/Operetka/Balet/Koncert w kinie | sezon 2023-24
Rodzina w kinie: Kicia kocia w przedszkolu
RODZINA W KINIE
Fukushima, moja miłość
Grüße aus Fukushima
Pokazy Festiwalowe: Berlinale 2016, Guadalajara 2016, Sydney 2016, Odessa 2016, SANFIC / Santiago 2016
Nagrody i wyróżnienia: Heiner Carow Award & CICAE Art Cinema Award, Berlinale 2016; Nagroda dla Najlepszej Aktorki, Odessa 2016
Marie, młoda Niemka przyjeżdża do Japonii po traumatycznych przejściach związanych z zerwanym ślubem. Pracuje jako wolontariuszka dla organizacji Clown4Help, która w opustoszałej po trzęsieniu ziemi i wybuchu elektrowni atomowej Fukushimie, stara się, poprzez różnego rodzaju zajęcia terapeutyczne, pomagać nielicznym, pozostałym tam mieszkańcom. Dziewczyna nie bardzo widzi sens w tej działalności i przyznaje, że przyjechała tu, aby pomóc przede wszystkim sobie. Sądziła, że zetknięcie z ludźmi dotkniętymi większym nieszczęściem niż ona, pomoże jej zapomnieć o własnych problemach. Kiedy decyduje się na powrót jedna z kobiet prosi ją o pomoc w zawiezieniu do zamkniętej i zagrożonej promieniowaniem „strefy zero”. Satomi, ostatnia gejsza z Fukushimy, postanawia wbrew wszystkiemu odbudować swój dom i rozpocząć w nim normalne życie. Dziewczyna najpierw próbuje przekonać ją do odstąpienia od tego zamiaru, a później postanawia zostać i pomóc jej w pracach porządkowych. Obie kobiety, choć z trudem, nawiązują przyjacielską relację, a Marie poznaje nie tylko dramatyczną historię Satomi, ale też surowe obyczaje swojej gospodyni.
Fukushima, moja miłość to trzeci, po Oświeceniu gwarantowanym i Hanami kwiat wiśni, japoński film Doris Dörrie. Czarno-białe zdjęcia, za pomocą których reżyserka opowiada swoją historię, dokumentują też jej niezwykłe kulisy. Ujęcia z dotkniętej ogromną tragedią i wracającej bardzo powoli do życia Fukushimy oraz wpleciony do filmu materiał archiwalny sugestywnie oddają atmosferę po katastrofie, jaka zdarzyła się tu w 2011 roku.