Bariera + Komeda, Komeda
KOMEDA / MUZYKA / OBRAZY
POKAZ SPECJALNY filmu „Obywatel Jones” z udziałem Mirosława Wlekłego, autora książki
Trzy orzeszki dla Kopciuszka + warsztaty „Jakie dźwięki wydaje bajka?”
RODZINA W KINIE
Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Fotograf wojenny + DYSKUSJA O FOTOGRAFII, vol. 7: Fotografia cudzego cierpienia
Nieustraszeni pogromcy wampirów
KOMEDA / MUZYKA / OBRAZY
LEKCJE FILMOWE: Trzeci człowiek
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Ósmy dzień tygodnia + spotkanie z autorem książki „Ford. Reżyser” Michałem Danielewiczem
Aleksander Ford. Reżyser
Zawrócony
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Ostatnie kuszenie Chrystusa
Klub Filmowy Ambasada
RODZINA W KINIE: Kacper i Emma na safari
RODZINA W KINIE
LEKCJE FILMOWE: 400 batów
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Fortepian
Klub Filmowy Ambasada
LEKCJE FILMOWE: Dzika banda
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Anima w Kosmosie. Zbigniew Rybczyński – droga do Oscara
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji
Śmierć jak kromka chleba
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
Pułkownik Kwiatkowski
Rok z Kazimierzem Kutzem. Retrospektywa filmów
LEKCJE FILMOWE: Cały ten zgiełk
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
Manon [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
LEKCJE FILMOWE: Przeminęło z wiatrem
LEKCJE FILMOWE – czyli jak czytać kino…
PORA DLA SENIORA: Przerwane objęcia
Pora Dla Seniora
Madame Butterfly [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Echnaton [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Zaczarowany flet [sezon 2019-20 – RETRANSMISJA]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Wozzeck [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Sklep przy głównej ulicy
Klub Filmowy Ambasada
Porgy i Bess [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Agrypina [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Holender tułacz [sezon 2019-20]
Opera – Transmisje z Metropolitan Opera w Nowym Jorku
Anima w Kosmosie. Zbigniew Rybczyński – droga do Oscara
Anima w Kosmosie. Historia polskiej animacji. Edycja druga
Spotkanie 3: Zbigniew Rybczyński - Drga do Oscara
Polska animacja to uznana marka na całym świecie, czego najbardziej spektakularnym dowodem oscarowe statuetki dla „Tanga” Zbigniewa Rybczyńskiego oraz polsko-brytyjskiego „Piotrusia i wilka” Suzie Templeton czy nominacje do tej zaszczytnej nagrody dla „Katedry” Tomasza Bagińskiego oraz polsko-brytyjskiego „Twojego Vincenta” Doroty Kobieli i Hugh Welchmana. „Anima w Kosmosie” to dziewięć atrakcyjnych wieczorów, podczas których najlepszym polskim filmom animowanym towarzyszyć będą spotkania z ich autorami. Gospodarzem cyklu jest Jerzy Armata, autor wielu książek poświęconych animacji.
Każdy z seansów to trwające około 3 godzin spotkanie, gdzie najwybitniejszy znawca polskiej animacji, Jerzy Armata, konsekwentnie będzie przeprowadzał lekcje historii polskiej animacji, bazując na swojej wiedzy i ponad 40 letnim doświadczeniu w branży. Każdemu ze spotkań towarzyszyć będzie prezentacja kilkunastu krótkometrażowych animacji, a gośćmi będą artyści - legendarni twórcy animacji.
ZBIGNIEW RYBCZYŃSKI – DROGA DO OSCARA (68’)
Niespodzianka na dobry początek, 10’
Plamuz, 1973, 9’
Zupa, 1974, 8’
Oj! Nie mogę się zatrzymać, 1975, 10’
Nowa książka, 1975, 10’
Święto, 1976, 10’
Piątek – sobota, 1977, 3’
Tango, 1980, 8’
Zbigniew Rybczyński (ur. 27 stycznia 1949 w Łodzi) – polski reżyser, operator filmowy, artysta multimedialny, laureat Oscara, programista komputerowy.
Ukończył liceum plastyczne w Warszawie. Absolwent wydziału operatorskiego PWSFTviT w Łodzi. W szkole zrealizował etiudy Kwadrat i Take five. W czasie studiów i bezpośrednio po studiach obok własnych projektów pracował jako autor zdjęć przy filmach kolegów reżyserów: Piotra Andrejewa, Filipa Bajona i Andrzeja Barańskiego z którym zrealizował trzy nagradzane etiudy szkole: Kręte ścieżki, Dzień pracy i Podanie. Zrealizowany z Piotrem Andrejewem film TVP Rozmowa 1974 zdobył szereg nagród na Festiwalu Filmowym w Oberhausen 1975. Był współzałożycielem i jednym z filarów łódzkiej grupy Warsztat Formy Filmowej. Jak sam przyznaje nie pasował do grupy artystów z Warsztatu Formy Filmowej. Sam uczestniczył w dwóch spotkaniach, podczas których zajmowano się głównie „piciem piwa i grypsowaniem”.
Debiutował w Se-ma-forze w 1973 filmem Plamuz. Był to jeden z pierwszych w Polsce animowanych teledysków muzycznych ze Zbigniewem Namysłowskim w roli głównej. W Se-ma-forze Rybczyński zrealizował szereg filmów z wykorzystaniem pomysłów formalnych, ukazujących różnorodne możliwości techniki filmowej. Jego filmy były entuzjastycznie przyjmowane na festiwalach: Zupa, Nowa Książka, Oj nie mogę się zatrzymać, Lokomotywa, Święto, Piątek – Sobota, Media, Wdech wydech i wreszcie – nakręcone w 1980 – Tango.
W 2008 Zbigniew Rybczyński nawiązał współpracę z Wyższą Szkołą Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu. W 2009 roku stworzył Centrum Technologii Audiowizualnych we Wrocławiu, którego był dyrektorem artystycznym. Jest to studio wielowarstwowego obrazu realizowanego bez postprodukcji.
Tango zakończyło współpracę Rybczyńskiego z Se-ma-forem. W 1982 Zbigniew Rybczyński wyjechał z Polski do Austrii, gdzie uzyskał azyl polityczny. Po otrzymaniu w 1983 Oscara za film Tango, postanowił wyjechać z rodziną do USA. Początkowo zatrzymał się w Los Angeles, aby ostatecznie przenieść się do Nowego Jorku, gdzie zrealizował swoje amerykańskie filmy.
Następne jego filmy zostały zrealizowane w technikach komputerowych, m.in. Schody (inspirowane słynną sceną z Pancernika Potiomkina Sergiusza Eisensteina), Orkiestra (nagroda Emmy – 1990 – za efekty specjalne), Manhattan, Washington, Kafka. Realizował też teledyski muzyczne między innymi dla Micka Jaggera, do piosenki Imagine Johna Lennona, dla Simple Minds, The Art of Noise, Chucka Mangione, Pet Shop Boys, Alan Parsons Project, Yoko Ono, Lou Reeda, Supertramp, Rush, Lady Pank (angielska wersja piosenki Mniej niż zero).
Około roku 1992 artysta rozpoczął pisanie własnych programów komputerowych i rozwiązywanie problemów związanych z kreacją obrazu poprzez tworzenie nowych narzędzi cyfrowych. Dalsze studia nad stanem obrazu technicznego i poszukiwanie własnych rozwiązań zmierzają w kierunku integracji istniejących narzędzi oraz powstania zuniwersalizowanej inżynierii obrazu. Artysta stara się rozwiązać sprzeczności obrazu i przygotować taką konfigurację narzędzi i programów, które pozwolą na realizację swobodnych, a jednocześnie realistycznych wizji. Technika łączenia wielowarstwowych obrazów (image compositing) przyniosła mu amerykańskie patenty techniczne, a jego software znajduje zastosowanie w przemyśle filmowym i telewizyjnym. Obraz techniczny jest nieciągły, składa się z punktów, na taśmie celuloidowej są to ziarna światłoczułej emulsji, w ekranie monitora są to punkty świetlne. „Ponieważ obraz komputerowy (elektroniczny) składa się wyłącznie z pikseli, moim jedynym obiektem/tematem programowania jest piksel”.
W latach 1998–2001 wykładał w Wyższej Szkole Mediów (Kunsthochschule für Medien) w Kolonii.
Jerzy Armata - krytyk filmowy i muzyczny, dziennikarz, pedagog. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1977). W latach 1977-1990 kierownik Działu Filmów Oświatowych i Festiwali w Okręgowym Przedsiębiorstwie Rozpowszechniania Filmów w Krakowie. W latach 1985-1991 – adiunkt w Pracowni Filmu Animowanego krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1991 r. – redaktor w Studiu Filmów Animowanych w Krakowie, w latach 1992-2011 – redaktor w krakowskim oddziale „Gazety Wyborczej". Od 2012 – redaktor naczelny „Magazynu Filmowego SFP”. Współpracuje m.in. z „Kinem”, „TVPro”, portalfilmowy.pl. Laureat nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za publikacje poświęcone polskiemu filmowi animowanemu (1989) oraz nagrody SDP dla najlepszego publicysty Małopolski (2012). Autor cykli telewizyjnych poświęconych filmom krótkometrażowym („Małe Kino", „Dwóch ludzi z filmem", „Anima"), felietonista Radia Kraków.
Selekcjoner i juror wielu festiwali filmowych. Członek Rady Programowej Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Dyrektor artystyczny Tarnowskiej Nagrody Filmowej, uhonorowanej w 2011 roku nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii najlepsze wydarzenie krajowe. Twórca Akademii Filmowej w Tarnowie, nominowanej w roku 2010 do nagrody Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w kategorii edukacja młodego widza. Ekspert Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Wiceprzewodniczący krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Filmowców Polskich, członek zarządów: Koła Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży oraz Sekcji Filmu Animowanego SFP.
Autor monografii: Studio Filmów Animowanych w Krakowie (1995) oraz Filmowy Tarnów. 25 lat Tarnowskiej Nagrody Filmowej (2012), współtwórca wielu książek (m.in. Kino końca wieku (2000), Kręci nas Zebra. 20 lat Studia Filmowego Zebra (2008), Historia kina polskiego (2006), Polski film animowany (2008), Amerykański sen (2009), encyklopedii – m.in. Encyklopedia kina (2003), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Film. Kinematografia (1994), Aktualizacje encyklopedyczne. Suplement do Wielkiej ilustrowanej encyklopedii powszechnej Wydawnictwa Gutenberga, t. 8, Film (1997), Encyklopedia Krakowa (2000), leksykonów i katalogów o tematyce filmowej. Kurator retrospektyw twórczości mistrzów polskiej animacji na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Era Nowe Horyzonty: w 2007 – Juliana Józefa Antonisza, w 2008 – Alexandra Sroczyńskiego (z tej okazji – książka Kino-Olo, czyli Alexander Sroczyński Show), w 2009 – Piotra Dumały (której towarzyszyła książka Śnione filmy Piotra Dumały), w 2010 – Daniela Szczechury (książka Hobby animacja. Kino Daniela Szczechury), w 2011 – Mariusza Wilczyńskiego (książka Z Armatą na Wilka. Animowany blues Mariusza Wilczyńskiego, uhonorowana Nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej), w 2012 – Witolda Giersza (książka Witold Giersz – malarz ekranu napisana wspólnie z Joanną Prosińską-Giersz). Współautor – z Natalią Chojną – wystawy (i towarzyszącego jej albumu) 65 lat polskiej animacji dla dzieci.
