Jeden ze sztandarowych filmów kina autotematycznego swój tytuł zaczerpnął z terminologii filmowej, oznaczającej zastosowanie specjalnych filtrów, dzięki którym filmując w pełnym świetle dnia osiąga się na ekranie efekt nocy. Jeden z francuskich krytyków stwierdził, że film ten stawia dwa zasadnicze pytania: czy kino jest ważniejsze od życia i czy kobiety są istotami magicznymi? Ten melodramat à la Griffith, kręcony w manierze komedii Lubitscha, jest przede wszystkim historią namiętności wiążącej reżysera z kinem. Akcja toczy się na planie nowej produkcji pt. Przedstawiam wam Pamelę, w której

pod kierownictwem uznanego francuskiego reżysera (w tej roli sam Truffaut) występuje plejada gwiazd. Bardzo szybko ich problemy osobiste zaczynają wpływać na proces tworzenia: hollywoodzka sensacja Julie wpada w depresję, partnerujący jej Alphonse dziecinnie grymasi, starzejąca się Severine nie może zapamiętać kwestii i zaczyna pić na planie. W tym całym zamieszaniu wyraźnie uwidacznia się rola reżysera, który jako jedyny czuwa nad całościową koncepcją dzieła, pozornie pozostając na uboczu.

seans w cyklu NOWA FALA 1959-2019