Opera za trzy grosze
sztuka z muzyką w ośmiu obrazach z prologiem (1928)

muzyka: Kurt Weill (1900–1950)
libretto: Bertolt Brecht (1898–1956) wg Johna Gaya (1685–1732)
współpraca z librecistą: Elisabeth Hauptmann (1897–1973)

przekład na angielski i adaptacja: Simon Stephens (*1973)

Transmisja przedstawienia z National Theatre w Londynie 22 września 2016 roku.
Spektakl z cyklu „National Theatre Live”.

Nowe spojrzenie na muzyczne arcydzieło Brechta i Weilla – w stylu czarnego komiksu.

Londyn przygotowuje się do uroczystej koronacji królowej. Złodzieje są w gotowości, dziwki czekają na okazję, policja z trudem stara się utrzymać cały ten rozgardiasz pod kontrolą. Państwo Peachum, nieoficjalni przywódcy londyńskich żebraków, także wyczekują dnia koronacji jako okazji do dużego zarobku. Radosny nastrój małżonków mąci tylko to, że ich córka Polly nie wróciła na noc do domu. Za chwilę okaże się, że dziewczyna poślubiła przestępcę, nożownika Mackie Majchra.

„Opera za trzy grosze” powstała z inspiracji „Operą żebraczą” Johna Gaya z 1728 roku. Dzieło z gatunku ‘ballad opera’, luźno złożone z ciągu dialogów, piosenek i arietek odnoszących się do aktualnej sytuacji społeczno-obyczajowej, odkrył ponownie Brecht i na jego bazie postanowił stworzyć współczesną wersję. O skomponowanie muzyki zwrócił się do uważanego wówczas za jednego z najbardziej awangardowych kompozytorów – Kurta Weilla. Muzyka okazała się przebojowa, a najbardziej znany song „Ballada o Mackie Majchrze” do dziś bywa wykonywany przez najwybitniejszych śpiewaków estrady i opery.

National Theatre wystawia „Operę za trzy grosze”, starannie dobierając realizatorów i wykonawców. Adaptacji dokonał Simon Stephens („Dziwny przypadek psa nocną porą”), reżyseruje Rufus Norris, dyrektor artystyczny NT („Każdy”, „Zawsze piękne”). Scenografię zaprojektowała Vicki Mortimer, która swoją karierę zaczynała u boku słynnego brytyjskiego choreografa Wayne’a McGregora. Za stronę muzyczną odpowiada David Shrubsole, choreografię przygotowała Imogen Knight, reżyserii świateł podjął się Paule Constable, wybitny realizator oświetlenia współpracujący z najważniejszymi scenami teatralnymi i operowymi świata, z nowojorską The Metropolitan Opera włącznie. W głównych rolach zobaczymy Rory’ego Kinneara („Hamlet”, Bill Tanner w trzech filmach o Jamesie Bondzie) jako Mackie Majchra oraz Rosalie Craig („Jak wam się podoba”) jako Polly Peachum.

Obsada:
Sarah Amankwah jako Filch
Hammed Animashaun jako Jimmy ‘Retail’
Toyin Ayedun-Alase jako Vixen
Jamie Beddard jako Matthias, znany także jako Cień
Rebecca Brewer jako Betty
Andrew Buckley jako Walter, znany także jako Uczony
Ricky Butt jako Ruby
Rosalie Craig jako Polly Peachum, córka Celii i Jonathana
Matt Cross jako oficer Smith
Peter De Jersey jako inspektor „Tygrys” Brown
Haydn Gwynne jako Celia Peachum
Nick Holder jako Jonathan Jeremiah Peachum, jej mąż
George Ikediashi jako Śpiewak uliczny
Rory Kinnear jako kapitan Macheath, znany także jako Mackie Majcher
Debbie Kurup jako Lucy Brown
Sharon Small jako Jenny Diver
Dominic Tighe jako Robert, znany także jako Lodziarz
oraz Mark Carroll, Conor Neaves, Wendy Somerville

Zespół muzyczny:
David Shrubsole, Andy Findon, Christian Forshaw, Sarah Campbell, Richard Hart, Sarah Freestone, Martin Briggs, Ian Watson

Realizatorzy:
Rufus Norris reżyseria
Vicki Mortimer scenografia i kostiumy
David Shrubsole kierownictwo muzyczne
Imogen Knight choreografia
Paule Constable światło
Paul Arditti dźwięk
Rachel Bown-Williams i Ruth Cooper-Brown (RC-ANNIE Ltd.) układ walk
Jeannette Nelson i Cathleen McCarron praca nad słowem
Tom Hughes koordynacja pracy artystycznej
Kurt Weill oryginalna orkiestracja
James Holmes konsultacja muzyczna
Matthew Scott kierownik muzyczny National Theatre

Przedstawienie z polskimi napisami. Czas trwania ok.: 180 minut (w tym jedna przerwa)

Przedstawienie dla widzów od 15 lat (zawiera sceny o charakterze brutalnym, seksualnym oraz z użyciem wulgaryzmów).